Przegrane zwycięstwo. Andrzej ChwalbaЧитать онлайн книгу.

      Dokument chroniony elektronicznym znakiem wodnym

      20% rabatu na kolejne zakupy na litres.pl z kodem RABAT20

       Od autora

      W lutym 2012 roku minister obrony awansował Józefa Kowalskiego, ostatniego żołnierza Bitwy Warszawskiej, do stopnia kapitana Wojska Polskiego. Kapitan otrzymał buzdygan i uzyskał godność honorowego obywatela Warszawy, Radzymina i Wołomina. Zmarł w grudniu kolejnego roku w wieku stu trzynastu lat. Jednak wraz z jego – a wcześniej innych uczestników i świadków wojny – odejściem nie zgasła debata na temat konsekwencji wojny polsko-bolszewickiej. Dalej trwa i należy do najczęściej dyskutowanych tematów z zakresu historii XX wieku w Polsce. Boje o ocenę wojny toczą się od stu lat i nic nie wskazuje, aby mogły się szybko zakończyć. Na jej temat opublikowano w Polsce i w świecie setki, a nawet tysiące tekstów naukowych, monografii, rozpraw, artykułów, recenzji, biogramów, tekstów popularnych. Wydano dziesiątki tomów źródeł, często opasłych, liczących po pięćset i więcej stron każdy, a kolejne, w tym dotyczące dyplomacji, są przygotowywane. Tylko przekartkowanie całej bibliografii przekraczałoby możliwości jednego badacza.

      W takiej sytuacji trudno nie odnieść wrażenia, że na temat tytułowy już prawie wszystko zostało powiedziane. Dlatego kiedy otrzymałem od Wydawcy propozycję opracowania książki o roku 1920, zacząłem się zastanawiać, czy pisanie kolejnego tomu o tym samym ma sens. Przygotowując się do udzielenia odpowiedzi, sięgnąłem do najnowszych lektur dotyczących tego zbrojnego konfliktu. Opinie w nich zawarte często były krańcowo odmienne. Jedne lektury powielały zdania obecne w literaturze historycznej już od dziesięcioleci, nie zawsze jednak można się z nimi zgodzić. Inne zawierały świeże sądy, ale często nie były to opinie przekonująco uzasadnione. W tej sytuacji uznałem, że nie tylko warto, ale należy zaproponować Czytelnikowi jeszcze inne odczytanie historii i sensu polsko-bolszewickiej wojny, co jest tym bardziej zasadne, iż jest ona – i zapewne dalej będzie – jednym z najważniejszych problemów badawczych w historiografii XXI wieku. Do podjęcia tematyki wojny dodatkowo zachęcał jubileusz jej stulecia, w tym okrągła rocznica Bitwy Warszawskiej.

      „Żadne korzyści z wojny nie są tak wielkie, aby mogły jej szkodom dorównać” – pisał Andrzej Frycz Modrzewski w dziele O poprawie Rzeczypospolitej. Czy ta opinia wybitnego myśliciela sprzed kilku stuleci może być uznaną za zasadną także w wypadku wojny polsko-bolszewickiej? Czy jej wynik był przegranym czy zwycięskim zwycięstwem? Na te kluczowe pytania szukamy odpowiedzi w książce. Ma nam w tym pomóc odwołanie się do nowych kolekcji źródłowych oraz do instrumentów poznania subdyscyplin nauk historycznych, takich jak historia społeczna, kulturowa, historia środowiskowa