Türk Mânilerinden Seçmeler. Неизвестный авторЧитать онлайн книгу.
kime bakar baksın.
Dereler şırıl şırıl
Gözleri pırıl pırıl
Ben yârimden geçemem
İster küs ister darıl.
Tabancamın bağları
Duman aldı dağları
Ben yârime gidiyom
Kaba kuşluk çağları.
Kalenin ardı pınar
Yusam ellerim donar
Ben yârime kavuştum
Düşmanlar buna yanar.
Yaş nanenin kurusu
Akan suyun durusu
Ben yârimden vazgeçmem
İşte sözün doğrusu.
Karşıda pür kesiyor
İfil ifil esiyor
Ben yârime ne dedim
Durup durup küsüyor.
Keklik kumda eşinir
Eşinir de kaşınır
Ben yârime ne dedim
Kahvelerde düşünür.
Dere boyu kayıklar
Yeni terler bıyıklar
Ben yârime ne dedim
Uykusunda sayıklar.
Sıra sıra alıçlar
Üstünde kırlangıçlar
Ben yârime yaptırdım
Şıngırdaklı pabuçlar.
Ah enginden enginden
Şeker damlar denginden
Ben yârimi bilirim
Feslerinin renginden.
İndim susuz çeşmeye
Su bulmadım içmeye
Ben yârimi bilirim
Gitti güzel seçmeye.
Bülbül sevdalı kuştur
Sedası gayet hoştur
Ben yârimi bilirim
Ellerin sözü boştur.
Mendilimi uçurdum
Kavak yapraklarına
Ben yârimi düşürdüm
Sevda yataklarına.
Su gelir özden beri
Sürmeli gözden beri
Ben yârimi görmedim
Bıldırki günden beri.
Mendilim dutlu dutlu
Bugün hava bulutlu
Ben yârimi görmedim
Görenlere ne mutlu.
Gece çıktım dışarı
Ayın içinde yıldız
Ben yârimi kaybettim
Ararım gece gündüz.
Gül kuruttum tas ile
O da bir heves ile
Ben yârimi kaybettim
Bayram ettim yas ile.
El durur el içinde
Görmüşüm el içinde
Ben yârimi seçmişim
Bin bir güzel içinde.
Dağda geyik izleri
Bellidir boynuzları
Ben yârimi seçmişim
Sürmelidir gözleri.
Su akar kamış gibi
Durulur gümüş gibi
Ben yârimi severim
Beni severmiş gibi.
Su akar kamış gibi
Durulmuş gümüş gibi
Ben yârimi severim
Turfanda yemiş gibi.
Bağımda bostanımda
Fesimde fistanımda
Ben yârimi severim
Yazılsın destanımda.
Yağmur değmiş taşlara
Gün vurmuş ağaçlara
Ben yârimi sorarım
Gökte uçan kuşlara.
Mâni bilirim elli
Yitirsem yârim belli
Ben yârimi tanırım
Boz ceket sırma kollu.
Gökte uçan kelebek
Kanadı benek benek
Ben yârimi tanırım
Gülüşü gevrek gevrek.
Su gelir kütüğünden
İçilmez köpüğünden
Ben yârimi tanırım
Kınalı topuğundan.
Evlerin önü düzdür
Gece yanan yıldızdır
Ben yârimi üzmedim
Elim dilim hep tüzdür.
Maden seni delerim
Kalbur alıp elerim
Ben yârimi yitirdim
Kuzu gibi melerim.
Adana’nın düz taşı
O da denize karşı
Ben yârimi yolladım
İstanbul’a yüzbaşı.
Denizin dalgasına
El sundum halkasına
Ben yârimi yolladım
Yunan’ın kavgasına.
Elmayı bütün dildim
Çamura düştü sildim
Ben yârimin kıymetin
Gittikten sonra bildim.
Ben bir mavi kâseyim
Yâr yanında tazeyim
Ben yârimin koynunda
Altından yelpazeyim.
Ha böyle gidiyorum
Bir daha geleceğim
Ben yârimin peşinde
Hep böyle yeleceğim.
Deniz derya aşamam
Güzel çirkin sevemem
Ben yârimin üstüne
Soğuk sular içemem.
Mısır ektim azmasın
Gelen geçen kazmasın
Ben yârimle görüştüm
Allah günah yazmasın.
Değirmenin arkında
Âlem bunun farkında
Ben yârimle konuştum
Lüleburgaz parkında.
Su