Эротические рассказы

Ogniem i mieczem, tom pierwszy. Генрик СенкевичЧитать онлайн книгу.

Ogniem i mieczem, tom pierwszy - Генрик Сенкевич


Скачать книгу
– społeczność Kozaków Zaporoskich. [przypis redakcyjny]

754

Wołoch – człowiek z Wołoszczyzny; Wołoszczyzna – państwo na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, rządzone przez hospodara i zależne od Imperium Osmańskiego. [przypis redakcyjny]

755

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

756

w czele – dziś popr. forma Ms. lp: w czole. [przypis redakcyjny]

757

innocencją (z łac.) – niewinność, czystość. [przypis redakcyjny]

758

kusztyk a. kulawka – kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość. [przypis redakcyjny]

759

dies irae et calamitatis (łac.) – dzień gniewu i nieszczęść. [przypis redakcyjny]

760

dziegieć – lepka, gorzka substancja pochodzenia roślinnego, używana jako smar, klej, impregnat, lek przeciw chorobom skóry i in.; tu symbol niskiego pochodzenia. [przypis redakcyjny]

761

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

762

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

763

justycja (z łac.) – sprawiedliwość. [przypis redakcyjny]

764

rekompensa (z łac.) – nagroda, zadośćuczynienie. [przypis redakcyjny]

765

pro publico bono (łac.) – dla wspólnego dobra. [przypis redakcyjny]

766

traktament (z łac.) – poczęstunek. [przypis redakcyjny]

767

fawor – wyróżnienie, przywilej. [przypis redakcyjny]

768

Sicz Zaporoska – wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru. [przypis redakcyjny]

769

małpów – popr. forma D. lm: małp. [przypis redakcyjny]

770

Perejasław – miasto na środkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. ośrodek kozacki; w 1630 oblegane bez skutku przez polskiego hetmana Koniecpolskiego, w 1649 miejsce rokowań Polaków z Chmielnickim. [przypis redakcyjny]

771

Łoboda, Fedir (zm. 1666) – dowódca pułku perejasławskiego w latach 1648–1653, sędzia generalny starszyzny kozackiej, po bitwie pod Konotopem (1659) pojmany przez Rosjan, zmarł w Rosji na zesłaniu. [przypis redakcyjny]

772

Niżowcy – wolni Kozacy z Niżu, tj. z Zaporoża. [przypis redakcyjny]

773

z chłopy – dziś popr. forma N. lm: z chłopami. [przypis redakcyjny]

774

pod wiechami – tu: w karczmach. [przypis redakcyjny]

775

Galata – dziś dzielnica Stambułu, położona po europejskiej stronie cieśniny Bosfor, dawniej osobne miasto tureckie. [przypis redakcyjny]

776

rzezaniec (daw.) – eunuch, nadzorca żon w haremie. [przypis redakcyjny]

777

seraj – pałac władcy muzułmańskiego, mieszczący harem, czyli mieszkanie żon i nałożnic władcy. [przypis redakcyjny]

778

bajdak (ukr.) – duża rzeczna łódź żaglowo-wiosłowa. [przypis redakcyjny]

779

Kudak (nazwa z tur.) – twierdza nad brzegiem Dniepru, zbudowana w 1635 r. z inicjatywy hetmana Stanisława Koniecpolskiego, nazywana „kluczem do Zaporoża”, dziś w granicach miasta Dniepropietrowska. [przypis redakcyjny]

780

semen (daw.) – Kozak na czyjejś służbie, zbrojny służący. [przypis redakcyjny]

781

in poculis (łac.) – przy kieliszku. [przypis redakcyjny]

782

skonwinkować (z łac.) – przekonać, zjednać. [przypis redakcyjny]

783

antałek (starop.) – naczynie na miód, butelka. [przypis redakcyjny]

784

poroh (ukr.: próg) – naturalna zapora skalna na rzece, uniemożliwiająca swobodną żeglugę; kraina poniżej porohów Dniepru nazywała się Niżem albo Zaporożem i była zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich. [przypis redakcyjny]

785

rozterków – dziś popr. forma D. lm: rozterek. [przypis redakcyjny]

786

Chocim (ukr. Chotyn) – miasto i twierdza nad Dniestrem, wówczas na granicy z podporządkowaną Turkom Mołdawią, dziś w płd.-zach. części Ukrainy; bitwa pod Chocimiem (1621) – taktyczne zwycięstwo wojsk polsko-litewsko-kozackich nad armią turecką. [przypis redakcyjny]

787

janczarzy a. janczarowie (z tur.) – piechota turecka. [przypis redakcyjny]

788

mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: Kozak. [przypis redakcyjny]

789

Konaszewicz-Sahajdaczny, Petro herbu Pobóg (1570–1622) – hetman i wybitny wódz kozacki, walczył po stronie Rzeczypospolitej w wojnie polsko-rosyjskiej 1609–1618, organizował kozackie wyprawy łupieżcze do Stambułu, dowodził Kozakami w bitwie pod Chocimiem. [przypis redakcyjny]

790

Puskaj, bat'ku, z Lachami umiraty (ukr.) – Pozwól, ojcze, z Polakami umierać. [przypis redakcyjny]

791

Niż a. Zaporoże – kraina poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich. [przypis redakcyjny]

792

z Tatary – dziś popr. forma N. lm: z Tatarami. [przypis redakcyjny]

793

poczet – orszak, słudzy, towarzyszący panu w podróżach. [przypis redakcyjny]

794

ślozy (starop.) – łzy. [przypis redakcyjny]

795

Taśmina, ukr. Tiasmyn – rzeka na środkowej Ukrainie, prawy dopływ Dniepru. [przypis redakcyjny]

796

bajdak (ukr.) – duża rzeczna łódź żaglowo-wiosłowa. [przypis redakcyjny]

797

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

798

Vive valeque (łac.) – żyj i bądź zdrów. [przypis redakcyjny]

799

Ne


Скачать книгу
Яндекс.Метрика