Eerste gedigte. Antjie KrogЧитать онлайн книгу.
omdat jy my maat bly
t.s.v. my skilferhemp en nylontrui
omdat jy lief vir my geword het
en my selfs vashou teen jou bors
t.s.v. my dimpelbene en die
ryp puisies wat op my wange kors.
My kers brand
omdat jy kaalvoet saam met my
deur die dorp loop
en wag as ek iets in ’n
supermark koop
omdat jy pouses vir my brood gee,
smiddae vir my wiskunde verduidelik
en soms oor my skoon hare vee
omdat jy my maat is en so daarin berus
al skinder almal oor jy ’n seun
en ek ’n meisie is
omdat jy verstaan as ek weg van jou kring
en agter die gordyne kruip
as jy operette sing.
Kyk hoe bewe my kers nou
hy sê dankie en hy bid vir jou.
GESLOTE HEK
Laat my tog eenmaal deur die
heinings van jou oë breek,
sodat ek kan weet
of dit vir mý is
vir wie jy wit jasmyne kweek.
VANAAND
Vanaand is alleen . . .
en Vanaand verlang na jou.
gaan dan na jou kamer
en stuur vir my
die groot duiwe van jou oë.
laat hulle roep . . .
laat hulle ritsel en sirkel oor my kop.
maak oop jou vensters,
kelk jou hande
en laat die warm borsies van my
tintinkies teen jou palms klop.
breek die bruin akkers in jou oë,
snoei jou heinings,
volg my heuningvoëltjies
en kom skink vir my
liefde uit die koel kruike
van jou mond.
POUSE
ek soek na jou deur elke pouse
ek soek na jou op al die trappe
ek soek na jou tussen die blou kadette
ek soek na jou in elke bank en bleiser
ek soek na jou by die roomyskarretjies
tussen al die kinders
ek soek my lewe deur na jou begrip
bly tog by my
want ek is
bang
EK WIL
(vir John)
Ek wil jou so graag gelukkig maak
ek wil vir jou verse skryf
sober en soepel soos jyself
ek wil vir jou sing
snags terwyl jy slaap
ek wil myself vir jou gee
stil soos ’n koorsboom
soet en oop soos mispels
soos mopanies in die herfs
soos maroelas in die somer
bruin en heel soos kremetart
vurig soos die bloeiende handjies van ’n kafferboom
ek wil jou so graag iets gee wat jy kan saamdra
wat by jou sal bly soos ’n klein warm akkedissie
eendag as jy oud en allenig in die son sit.
VIR JOU
Ek offer vir jou ’n purper duif
Sy krop vol eensaamheid
Sy oë twee leegtes wat staar
deur die tralies om my hart.
Sien jy hoe eerbiedig ek dit vashou
sien jy die halfmane onder my oë
my gebreekte hande . . .
maar ek offer elke dag
vir jou
net vir jou, want ek het jou lief.
BOKKIE
My bokkie ek en jy
lê onder in die vlei
tussen wilde riet en vry.
Jou lyfie nes ’n bruin viool
gestrek om eers harpuis te kry.
Daar’s bloureën in jou oë
aandblom in jou hare
en uit jou naeltjie peul ware
wit jasmyn.
Ek sny jou mond en drink jou sap
en huil as bloureën uit jou oë tap.
Ek kneus die blomme in jou hare
breek jou fyngestemde snare
en skreeu hardop as ek jou stukkend kap.
HOE VER IS EENDAG?
(Hoe ver is eendag?
eendag het ’n aangepakte tong
aartjies wat op droë lippe rafel
en pienk tande in ’n glasie water oppie tafel
Eendag sal ek jou skimmel kop moet streel
en jou insak glimlag se ou asem met jou deel.)
Ag hou my vas; draai my rond
ek proe die aarde in jou mond
Kom ons dans op ’n trippens in die straat se lig
kom ons lê in die dou; jou sagte maag teen my gesig
kom ons lag roekeloos teen die droë son
en vang die dae wat skoon uit die kweekgras kom
Kom breek my oop en drink my bloed
want die ouderdom is net soos kaggelroet
kom voordat die jonkheid ons begewe
kom, ag kom tog, laat ons lewe.
WAAROM?
Waarom het jy vandag aan my hand gevat?
met jou oë windblou en groot soos ’n hartseer,
met jou bors verlate en skraal soos ’n strand
waarop ek kon dwaal
met jou gedagtes om my enkels;
waarop ek kon huil
met jou gesig donker in my hare;
waarop ek kon lê
met my vuiste in die skadu’s van jou arms.
Waarom het