Baas van Babilon. Ena MurrayЧитать онлайн книгу.
moeë oë rek effens verward, verbaas.
“Dis waar, ja. Ek … het heeltemal vergeet daarvan toe ek in die stal kom. Ek is jammer, Calvyn, maar … maar sy lewe darem … en die kalfie ook …” ’n Swak, bewerige glimlaggie huiwer om haar mond. “Dis ’n versie. Het jy gesien?”
’n Sterk arm sirkel om haar en lig haar op haar voete.
“Ek het gesien, ja. En sy is joune.”
“Myne?” Groot oë kyk na hom. “Hoekom?”
Die eerste keer sien Salome hom glimlag teenoor haar, en sy word ook nou bewus daarvan dat die sterk arm haar nog steeds regop hou.
“Omdat die baas van Babilon so sê.” Maar hierdie keer is daar geen bytende sarkasme of baasspelerigheid in die woorde nie, en sy slaan haar ooglede verward neer. ’n Skielike duiseligheid oorweldig haar noudat die spanning verdwyn het en die besef tot haar deurdring dat Calvyn nie vir haar kwaad is nie.
Sy voel hoe sy opgehelp word, en hier digby haar gesig sê hy: “Toe, Apools, maak skoon. Om te dink dat ’n vrou vir jou moet leer.”
“Daardie ene …!” Apools beduie wild. “Daardie handjies weet net waar om te vat. Die nuwe vrou van die plaas is goed by die koei …”
Toe Calvyn met ’n besmeerde Salome in die agterdeur verskyn, rek Ria se oë groot, en nog groter toe sy die ongewoon breë glimlag op haar broer se gesig gewaar.
“Daisy het vanmiddag onverwags begin kalf toe ons en Jansen almal van die plaas af weg was. Dit was ’n bruggeboorte en, glo dit as jy kan, Salome het haar gehelp en haar skitterend van haar taak gekwyt. Ma en dogter albei wel, maar die dokter is tot die dood toe moeg, want sy sukkel glo al van drie-uur vanmiddag af met haar.” Hy kyk op die fynbesnede gesiggie hier by sy skouer af. “Sy is besmeer van kop tot tone. Help haar gou om te bad en kyk dat sy iets te ete kry.”
Asof sy ’n baba is, help Ria haar in die bad en in haar slaapklere en in die bed, en Salome laat haar dit maar welgeval. Sonder Ria se hulp sou sy nooit gebad gekom het nie, want sy is net te moeg.
Sy is byna aan die slaap toe Ria, gevolg deur Calvyn, met ’n skinkbord kos verskyn. Hoewel sy nie honger is nie, eet sy soos ’n soet kind om nie aanstoot te gee nie, terwyl sy met ’n halwe oor luister na wat Ria en Calvyn gesels.
“Ons sal moet roer as ons nie laat daar wil kom nie. Die visbraaiery is al seker aan die gang.”
“Ek gaan nie meer nie. Ek sal vir Jansen vra om jou oor te neem.”
“Vir … Jansen?” As Salome nie so moeg en aan die slaap was nie, sou die verbystering op Ria se gesig vir haar baie vreemd voorgekom het. Maar as sy dit nie merk nie, merk haar broer dit beslis wel, en sy gesig raak weer geslote.
“Ja. Ek is nie meer lus om te gaan nie. Gaan maak jou solank reg.”
Ria verdwyn vinnig uit die kamer en dis Calvyn wat die skinkbord by Salome neem. Sy voel selfbewus en weier om na hom op te kyk.
“Vergewe my dat ek so nuuskierig is, maar waar het jy geleer om ’n bruggeboorte te hanteer?” Salome aarsel eers, maar kyk dan onwillig op, want sy weet haar antwoord gaan hulle weer eens terugplaas in twee aparte kampe. En net nog ’n klein rukkie sou sy die Calvyn van die koeistal wou behou.
“My pa was ’n voorman op ’n plaas. Ek het met diere grootgeword. Ek het hom baie gehelp.” ’n Wrang glimlaggie trek aan haar mondhoeke toe sy die geslote gesig voor haar sien en onwillekeurig glip dit uit: “Om ’n voorman se dogter te wees, kan ook sy voordele hê. Ek sou dit nooit kon dink nie.”
’n Lang oomblik kyk hy haar net stip aan. Dan staan hy op en tel sonder ’n woord die skinkbord op. By die deur draai hy terug. “Ek sê in elk geval baie dankie. Ek het dit ook bedoel toe ek gesê het die versie is joune.” Sy oë vernou. “Jy verbaas my, Salome de Ridder. Jy lyk asof jy nog nie eens die feite van die lewe ken nie, en vandag behartig jy ’n bruggeboorte soos ’n ou veteraan. Is daar nog verrassings wat jy vir Babilon se mense in die vooruitsig stel?”
Sy kyk stil terug. Dan skud sy haar kop moeg. Enigiets, maar sy sien nie kans om nou met Calvyn kragte te meet nie.
“Nee. Niks meer nie. Ek is maar net Salome, en ’n De Ridder sal ek nooit word nie.”
“Ek wonder … Ek begin tog wonder … Goeienag. Slaap gerus. As jy iets nodig kry … ek is in die studeerkamer.”
“Nag, Calvyn, en … dankie vir die versie.”
Sy wenkbroue trek omhoog. Sy weet nie of hy sarkasties is nie toe hy, voordat hy die deur agter hom toetrek, sê: “Dankie dat jy darem hierdie keer sonder protes iets van die gehate baas van Babilon aanvaar.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.