Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Группа авторовЧитать онлайн книгу.
Скачать книгу7 Maidstone Escapers Cross Border to Freedom, „Irish Times”, 24 stycznia 1972.
542
Tommy Gorman, wywiad udzielony autorowi; Tim Pat Coogan, TheIRA, New York: St. Martin’s Press, 2002, s. 403; 7IRAGuerrillas Tell of Prison Escape, „Globe and Mail”, 25 stycznia 1972.
543
Thirty Years On – the Maidstone, „Andersonstown News”, 9 września 2000.
544
Tommy Gorman, wywiad udzielony autorowi.
545
Thirty Years On…, dz. cyt.
546
7 At Large…, dz. cyt.
547
Mac Stíofáin Tells…, dz. cyt.
548
Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 196.
549
Później przemianowano je na Maze Prison, ale większość opisywanych przeze mnie osób zawsze posługiwała się nazwą „Long Kesh”, wolałem więc uniknąć zamieszania i przy niej pozostać.
550
Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 197.
551
Tamże, s. 198.
552
H-BC.
553
Tamże.
554
IRACeasefire FollowsMP’s Peace Moves, „Guardian”, 23 czerwca 1972.
555
IRAThreatens to Kill Ceasefire Breakers, „Guardian”, 24 czerwca 1972.
556
IRAProvisionals, British Agree to Indefinite Truce, „Boston Globe”, 23 czerwca 1972.
557
Truce by ProvisionalIRAOpens Way to Peace, „Irish Times”, 23 czerwca 1972.
558
Seán Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, Edinburgh: R.&R. Clark, 1975, s. 281; David McKittrick, David McVea, Making Sense of the Troubles. The Story of the Conflict in Northern Ireland, Chicago: New Amsterdam Books, 2002, s. 84, 85.
559
Peter Taylor, Behind the Mask. TheIRAand Sinn Fein, New York: TV Books, 1999, s. 164.
560
Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 202.
561
W wywiadzie z 1982 roku Adams opisywał całą scenę i twierdził, że z tabliczki wynikało, że w domu mieszkała matka Whistlera. Pomylił się: w domu mieszkał sam malarz – Sinn Féin Vice-President Gerry Adams, „Irish People”, 27 listopada 1982.
562
Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, dz. cyt., s. 281.
563
Tamże, s. 281.
564
Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 204.
565
Tamże, s. 204.
566
Ed Moloney, Bob Mitchell, British Cabinet Account of 1972IRACeasefire Talks, The Broken Elbow blog, 21 stycznia 2014. Autorzy opierają się na „tajnej i osobistej relacji”, złożonej na piśmie zaraz po spotkaniu ówczesnemu premierowi Tedowi Heathowi przez Whitelawa i urzędnika Ministerstwa ds. Irlandii Północnej Philipa Woodfielda.
567
Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, dz. cyt., s. 281; Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 204.
568
Taylor, Behind the Mask, dz. cyt., s. 164.
569
Tamże, s. 169, 170.
570
Adams andIRA’s Secret Whitehall Talks, BBC, 1 stycznia 2003.
571
William Whitelaw, The Whitelaw Memoirs, London: Headline Books, 1989, s. 128, 129.
572
Taylor, Behind the Mask, dz. cyt., s. 165.
573
Tamże, s. 165.
574
Tamże, s. 166.
575
IRACeasefire FollowsMP’s Peace Moves, dz. cyt.
576
Terry Hughes, wypowiedź w filmie Voices from the Grave.
577
Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 189.
578
Portrait of a Hunger Striker. Brendan Hughes, „Irish People”, 6 grudnia 1980.
579
Ulster Truce Ends in Street Battle, „Guardian”, 10 lipca 1972.
580
IRATruce Falls Apart, 5 Die in Hour, „Boston Globe”, 10 lipca 1972; Behind the Mask, reż. Frank Martin, BBC, 1991.
581
Brendan Hughes, wypowiedź w filmie Voices from the Grave.
582
Tommy McKearney, The ProvisionalIRA. From Insurrection to Parliament, London: Pluto Press, 2011, s. 112, 113; Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, dz. cyt., s. 243.
583
McKearney, The ProvisionalIRA, dz. cyt., s. 112, 113.
584
Według Ministerstwa ds. Irlandii Północnej tamtego dnia eksplodowało dziewiętnaście bomb. Część prasy podawała, że było ich dwadzieścia cztery. Być może IRA podłożyła więcej ładunków, ale tylko dziewiętnaście wybuchło. Timetable of Terror, Northern Ireland Office, lipiec 1972.
585
Die in Belfast Hour of Terror, „Guardian”, 22 lipca 1972.
586
Timetable of Terror, dz. cyt.
587
Początkowo w relacjach podawano większą liczbę ofiar, ale Ministerstwo ds. Irlandii Północnej doliczyło się ostatecznie dziewięciu. Zginęło dwóch żołnierzy i siedmioro cywilów – tamże.
588
Car Bomb, reż. Kevin Toolis, Many Rivers Films, 2008.
589
Bomb-a-Minute Blitz in Belfast. Many Injured, „Belfast Telegraph”, 22 lipca 1972.
590
The Only Message, „Irish Times”, 22 lipca 1972.
591
H-BC.
592
Tamże.
593
Tamże.
594
Według Eda Moloneya Russell otworzył drzwi, trzymając na rękach dziecko, i być może właśnie dlatego napastnik go nie dobił – Ed Moloney, Voices from the Grave. Two Men’s War in Ireland, New York: PublicAffairs, 2010, s. 114.
595
H-BC.
596
Joe Clarke, wywiad udzielony autorowi; Trio Vanished Forever, „Sunday Life”, 21 lutego 2010.