İblisin vəkili. Эндрю НайдерманЧитать онлайн книгу.
sözə başladı, ‒ Uilsonun işi ilə məşğul olmaq istədiyinizi bildirəndə buna bizim necə münasibət bəslədiyimiz, yəqin ki, yadınızdadır.
‒ Bəli, ‒ Kevinin baxışları bir-bir ortaqların üzündə dolaşırdı. Onlar elə oturmuşdular, sanki puritan məhkəməsinin zabitəli hakimləridir. Hər üçünün üz cizgiləri heykəli xatırladırdı, canlı adamdan çox abidəyə bənzəyirdilər.
‒ Biz hesab edirik ki, məhkəmə zalında özünüzü olduqca ustalıqla aparırdınız, dəqiq və sərt idiniz. Hətta deyərdim ki, həddindən artıq sərt idiniz.
‒ Bağışlayın, anlamadım.
‒ Siz, demək olar ki, qızı hər şeyi boynuna almağa məcbur etdiniz.
‒ Mən öz işimi görürdüm, nə lazımdırsa, onu edirdim, ‒ Kevin kreslonun söykənəcəyinə yayxandı və Brayan Karltonun üzünə güldü.
Ucaboy və arıq Karlton da qoynuna qoyduğu əllərinin uzun barmaqlarını oynada-oynada arxaya söykəndi. Hart Sesslerin barmaqları isə kreslosunun qoltuqlarını taqqıldadırdı.
«Necə də iyrəncdirlər», ‒ Kevin qəfil düşündü. Nə vaxtsa bu adamlara bütün varlığı ilə inanırdı, onlara oxşamağa çalışır, onlar kimi olmaq istəyirdi. Sən demə, ortaqlar, sadəcə, məhkəmə sisteminin işlək maşınlarından başqa bir şey deyilmişlər. Bu üç nəfərin bütün hərəkətləri məntiqlə idarə olunurdu, onlar hissiyyatdan tamamilə məhrum idilər.
‒ Əminəm ki, yerli ictimaiyyətin bu məhkəmə işi ilə bağlı necə çalxandığından xəbərdarsınız. İstirahət günləri hamımıza müştərilərimiz, dostlarımız zəng ediblər… ‒ Boyl milçək qovurmuş kimi əlini yellədi. ‒ Onların bu məsələyə münasibəti elə biz gözləyən kimi oldu. Bizim rifahımız, əsasən, müştərilərdən asılıdır. Həmin müştərilərdən ki, Lois Uilsonun işində bizim tutduğumuz mövqeni bəyənməyiblər.
‒ Bəyənməyiblər? Bəs bu adamlar təqsirsizlik prezumpsiyası haqda nəsə eşidiblər? Mən Lois Uilsonu müdafiə etmişəm və o bəraət alıb.
‒ O bəraət almayıb, ‒ Brayan Karlton istehza ilə güldü. ‒ Sadəcə, siz onyaşlı uşağı tələyə salıb onu bəzi yalanlar söylədiyini boynuna almağa məcbur edəndən sonra ittiham tərəfi geri addım atmalı olub.
‒ Fərqi nədir? ‒ Kevin dedi.
‒ Fərqi çoxdur. Ancaq sizin burada bir fərq görmədiyinizə təəccüblənmirəm.
‒ Nə demək istəyirsiniz?
‒ Gəlin söhbətin mövzusuna qayıdaq, ‒ Hart Sessler mübahisəni kəsdi. ‒ Hələ siz özünüzü tamamilə bu işə həsr etməzdən əvvəl biz belə proseslərə baş qoşmaq istəmədiyimizi diqqətinizə çatdırmağa çalışmışdıq. Biz mühafizəkar firmayıq. Bizə səs-küylü qalmaqallar və ucuz şöhrət lazım deyil. Bütün bunlar ciddi müştəriləri ürküdür.
Sessler söhbətdə üstünlüyü tamamilə ələ keçirmişdi.
‒ Senford və Brayanla birlikdə sizin firmamızdakı işinizi təhlil etdik, ‒ o, sözlərinə ara vermədən danışırdı. ‒ Sizin ciddi, məsuliyyətli, gələcəyinə böyük ümidlər bəslənən bir mütəxəssis olduğunuzu anladıq.
‒ Ümidlər bəslənən? ‒ Kevin qeyri-ixtiyari Brayana tərəf çevrildi. Gənc vəkil hələ bu otağa girəndə gələcəyinin artıq müəyyən olunduğuna tam əmin idi. Odur ki indi söhbət onun gələcəyinə bəslənən hansısa ümiddən getməli deyildi.
‒ Cinayət qanunvericiliyi sahəsində… ‒ Brayan dəqiqləşdirdi.
‒ Bizim məşğul olmadığımız sahədə, ‒ Senford onun fikrini tamamladı.
Kevin özünü itirsə də, tez ələ aldı.
‒ Anladım. Demək, söhbət mənə «Boyl, Karlton və Sessler»də ortaqlıq təklif etməkdən getmir?
‒ Şəriklik məsələsinin bir saatın içində həll olunmadığını başa düşürsünüz, ‒ Hart dedi. ‒ Belə təklifin qiyməti yalnız maddi yox, həm də mənəvi dəyərlərlə ölçülür. Bu dəyərlər isə insanın təkcə işlədiyi firmaya deyil, eyni zamanda cəmiyyətə verdiyi töhfələrdən ibarətdir. Bəlkə, siz…
‒ Orasını da deyim ki, ‒ Senford Boyl həmkarının sözünü kəsdi, ‒ biz sizin qısa zamanda cinayət işləri ilə məşğul olan hər hansı firmada şərik səviyyəsinə yüksəlməyinizə maneə yaradacaq səbəb görmürük, ‒ o, dişlərini ağardıb gülümsədi, sonra qabağa əyildi və əllərini masanın üstünə qoydu. ‒ Düşünməyin ki, sizin işiniz bizi razı salmır, bunu bir daha qeyd etmək istəyirəm.
‒ Yəni siz məni işdən çıxartmır, sadəcə deyirsiniz ki, ayrı yerdə işləsəm yaxşıdır, ‒ Kevin sərt cavab verdi, ancaq dərhal da çiyinlərini çəkib gülümsədi. ‒ Elə mən də sizinlə öz istefam barədə danışmaq istəyirdim.
‒ Anlamadım, ‒ Brayan irəli əyildi.
‒ Mən artıq ayrı təklif almışam, centlmenlər.
Senford Boyl tez ortaqlarına baxdı. Brayan sakitliyini qoruyurdu. Hart təəccüb içində qaşlarını qaldırmışdı. Kevin bu üçlüyün ona inanmadığını bilirdi, onun başqa firma barədə düşündüyünü ağıllarına belə gətirmirdilər.
‒ Bura yaxın bir yerdə? ‒ Boyl dəqiqləşdirmək istədi.
‒ Yox… Hələlik bundan əlavə bir şey deməyə ixtiyarım yoxdur, ‒ Kevinin yalanı təbii alındı. ‒ Ancaq əmin edirəm ki, siz bu barədə birinci biləcəksiniz. Əlbəttə ki, Miriamdan sonra.
‒ Təbii ki, ‒ Senford başını tərpətdi.
Əslində, Kevin ortaqların bütün qərarlarını arvadları ilə məsləhətləşmədən verdiklərini gözəl bilirdi. Onlardan zəhləsi getməyinin səbəblərindən biri də bu idi: firma rəhbərlərinin nəinki işçiləri, hətta öz ailə üzvləri ilə də münasibətləri səmimi deyildi. Allah bilir, uzun illər bir dam altında necə yaşamışdılar. Ümumiyyətlə, görəsən, üç il əvvəl Kevin kimi gənc bir vəkili işə götürmək bu üçlüyün (ata Boylu da saysaq, dördlüyün) ağlına haradan gəlmişdi? Başqa yerdə olsaydı, Kevin üç ilə özünə çoxdan yaxşı bir karyera qurmuşdu…
‒ Mən otağıma qayıdıb miss Uilsonun məhkəməsinə aid sənədlərlə işimi yekunlaşdırsam yaxşıdır. Gələcəyimə bəslədiyiniz ümidlərə görə təşəkkür edirəm, ‒ Kevin ortaqları heyrət içindəcə qoyub otaqdan çıxdı. Qapı arxasınca bağlananda isə özünü son dərəcə azad hiss etdi. Bu xeyli qəribə və gözəl bir hiss idi. Sanki paraşütlə çox böyük yüksəklikdən tullanmışdı və indi uçuşdan həzz alırdı. Bir neçə dəqiqənin içində Kevin öz taleyinə kələk gəlmişdi, bundan sonra həyatını istədiyi kimi qura bilərdi!
Katibə Kevinin kefinin niyə belə kök olduğunu və nəyə güldüyünü anlamadı.
‒ Özünüzü yaxşı hiss edirsiniz, mister Teylor?
‒ Əla, Mayra. Düz üç il idi ki, özümü bu cür gözəl hiss etmirdim!
‒ Hə? Mənsə…
– Görüşərik, ‒ Kevin onun nə deyəcəyini gözləmədən iş otağına tələsdi.
Vəkil masa arxasında oturub uzun-uzadı fikirləşdi.