Bilge Nathan. Г. Э. ЛессингЧитать онлайн книгу.

      Sittah: “Al Hafi! Senin verdiğin söz bu muydu? Sen böyle mi tutarsın sözünü?”

      Al Hafi: “İşin buraya varacağını nereden bilebilirdim ben?”

      Salaheddin: “Eee, öğrenemeyecek miyim ne olup bittiğini?”

      Sittah: “Yalvarırım sana Al Hafi; çeneni tut!”

      Salaheddin: “Tuhaf! Nasıl oluyor da her zaman çok resmî olan Sittah, bir yabancıya karşı böyle samimi davranabiliyor, benden, kardeşinden rica edecek yerde tutmuş bir dervişe yalvarıyor? Al Hafi şimdi emrediyorum. Konuş, derviş!”

      Sittah: “Küçük bir şey, canın sıkılmasın kardeşim, değmez buna, biliyorsun çeşitli zamanlarda yine bu kadar parayı satrançta kazanmıştım. Şimdilik paraya ihtiyacım yok; Hafi’nin kasasında da her zaman para bulunmadığı için bunları almıyorum. Ama endişelenme! Ben onları ne sana ne Hafi’ye ne de hazineye bağışlayacak değilim kardeşim.”

      Al Hafi: “Evet, ama yalnız bu olsa! Sadece bu!”

      Sittah: “Buna benzer paralar da hâlen kasada. Bana bağlamış olduğun maaş da birkaç aydan beri ödenmiyor.”

      Al Hafi: “Dahası da var, hepsi bu kadar değil.”