Çağdaş Azerbaycan Şiiri 2. Анонимный авторЧитать онлайн книгу.
dağılmış taneleri
Aşıp taşıyor avucunda çözülmüş sırlar
Yahu
Kıdem kıdem gidem gelem
Tesbih taneleri üzerinde
Aram aram varam varam
Rabianın dahmasına
ÖLÜ DENİZLERİN YİTİK SULARI
Heyyy
Ölü denizlerin yitik suları
Canımın yokluğuna uyup
Kurun çadırları ruzgarların ayağında
Heyy
Ölü denizlerin
Balıkla sevdalanan suyu
Başından yüce mi
Ruhumdan sıcak mı
Aç sevdan
Sevdana kayık yollarsam
Dalgalar çiçek açır
Filizlenir ruzgarlar
Bana acılar yollar
suyun halkalarında
Halkalarında suyun
Heyy
Ölü denizlrin yitik suları
Heyyy…
«Çiçekle yardığın toprağa…»
Çiçekle yardığın toprağa
Yağmurunla
Nurunla giririm.
Gecenin ağırlığını
Tarıkla çeken azaldan
Kuranın yeminleri
Öyle titretti beni
Vurdu fecrin şafağı alnımdan
Vurmadı mı
Fecrin şafağı alt üst etti
Alnımdaki dizimini harflerin
Secde
Tüm dehşetleri şiddetleri
ezik kağıt gibi dürerek koydu dizinin altına
Bir yağmur damlasında arınıp dönerim
Dönerim
Toprağı yaran gülünün etri üstümde
Sen yığ çek zebanilerini yeminli yerlerden
Kapımı Tarık çalsın Kariadan önce
Boyumu ayarlarım kapına
Perde perde açılır düğümler
Sabah yıldızının ışıltısında.
KARİA
Kapı çalan,
Benim kapımı çalan,
Kimdir kapımı çalan,
el kariatu
…mel kariah.
Göğsümde sırları çözen
Uzakları yakın eden,
İşıkları nura,
Kokuları etre incelden,
Makam üste makam,
Hal üste hal
İçimde melal,
Gönlümde sürur.
Evim renksiz,
Hava kokusuz,
Açar7 kıfılsız,
Gündoğan, gündoğana bakıyor
Kapımı çalan.
Benim kapımı çalan
el kariatu
mel kariah.
AYTEN TEHMASİP
1987 yılında Abşeronun Hırdalan kentin’de doğdu. Bakü Tıp Kollejinin öğrencisidir.
HAYALLERİM DÖNDÜ
Gelip yetiştirdi kendini Nevruz.
Sabırsızlıkla bekledik sonuncu çarşanbayı.
Külahımı alıp yola koyuldum.
Gencenin içinden geçip
çıktım Kelbecer dağına,
Ağdamın yanından uslu-uslu geçip
düştüm Şuşanın ayağına.
Ellerim erişmedi Gökçeye, Borçalıya,-
Miskine, Aleskere, Alıya…
Külah giğinmediğim köy, şehir kalmadı.
Ortalığı bir-birine katıb kimseyi uyandırmadım.
Sabahleyin hayalim döndü,
külahım dönmedi.
GEL BANA
Çıkıp gidiyorum hayatından.
Değiştirmeye çalışıyorum kaderimi.
Kaçıyorum kaderimden belki.
Belki de gidiyorum kaderime doğru,
ümitlere sarılarak.
Başımda sararır düşünceler.
Çık git hayatımdan sen de,
Becerirsen, kaç kaderinden!
Beceremiyorsan, kaderine kaç!
Gel bana doğru!
KAN UMUTUYLA
Yüreğimin kendi kanı kendini yıkasa da,
temizliğe çıkaramadı onu.
Çünki sen vardın orada,
uyumsuz sevginle birlikte.
Kirletdin, aydınlanıp gittin.
Gittin, bir daha dönmemek yüzere.
Dönemedin geriye.
Param-parça etdin kalbimi.
Arkandan yüreğimin kanını septim
KANSIZA KAN UMUTUYLA…
KARABAĞA GİDEN YOL
Bizi nereye sürüklüyorsun, Cırtlan!
Böyle bir şaka, oyun olamaz,
düşman oyunu kazandı.
Oraya köpek bağladılar
gölgesi kendinden büyük.
Işık gelmiyor şu taraftan da,
vakit o vakit değil,
külahını koy toprağın yüzerine,
iyice düşünelim, Cırtlan!..
DEYANET OSMANLI
Gürcistanda, Saraçlı köyünde doğdu. Bakü Devlet Üniversitesinden mezun oldu. Azerbaycan Atatürk Merkezinin baş editörüdür. İki şiir kitabı yayımlanan şair Azerbaycan Yazıcılar