Çağdaş Azerbaycan Şiir Antolojisi. Анонимный авторЧитать онлайн книгу.

      Bu dünya merdivendir.

      Çıkınca cana yakın

      İnince çok kötüdür.

      Görüştük basamaklarda,

      O çıkıyordu bu demde,

      Ben iniyordum habersiz.

      Onu arzularına

      Çıkarırdı merdiven,

      Beni hatıralara indirdi.

      Bu zaman,

      Birimiz – gün doğana,

      Birimiz – gün batana…

      Çıkamazdım bir daha,

      Ne o güç, ne o takat.

      O da inemezdi hiç.

      Haklı – haksız, vermişti

      Hükmünü zaten doğa.

      Gerek ya inmeyeydi

      Bu görüş hiç araya.

      Ya o önce geleydi,

      Ya ben sonra dünyaya.

      Öyle durursun, öyle bakarsın,

      Sanki karşındaki kuru bir taşım.

      İpek saçını bir zaman okşayan.

      Sanki hiç hiç ben olmamışım.

      Seni dostlarımla, tanışlarımla,

      Ben tanıştırırdım o zaman bir bir

      Şimdi başkaları o ihtiramla,

      Diyorlar tanış ol…

      Ne tuhaf?!

      Rüyada görürdün bir zaman her dem,

      Yolumu beklerdin yollardan uzak.

      Ben senin rüyandan çıkagelmişim,

      Bu da bir rüyadır, gel tanışalım.

      Koluna girerdim… bu hatırındadır,

      Giderdik… yolumuz, arzumuz ortak.

      Kolum kollarının hep yanındadır,

      Dokunsa biz şimdi özür dileriz.

      Nerde olduysam sabah, ya akşam,

      Aradın sen beni, gördün sen beni.

      Şimdi gözlerinin tam önündeyim,

      Nerede durayım ki,

      Göresin beni?

      Zordur benimle beraber yaşamak,

      Bazen gözlerimde değişir âlem.

      Benimle bir ömür arkadaş olmak.

      Bir azcık daha zor,

      Ben anlıyorum.

      Ne duman çekilir, başımdan ne çen24,

      Tufanlı boranlı dağım ben, neyim?!

      Ne bileyim,

      Dünyada ben de kendimden

      Belki de ilk şikâyetçiyim.

      Bende bir “ben” de var…

      Benden habersiz,

      Ne duyar, ne sayar beni.

      Yer var ki o beni hep rezil eyler,

      Yer de var hep üne yetir beni.

      Bir gamı bir yürek valla zor taşır,

      Yüz yürek gamı var bu bir sinemde.

      Ben yerden göklere baksam da eğer,

      Gök yüreğimdedir…

      Yer yüreğimde.

      Bir insan olsaydım neydi derdim,

      Yaşardım her mevsim bir libas giyip,

      Evimde çay içip,

      Yemek de yiyip

      Bir insan gamını çekebilirdim.

      Sinemde halkların bedbaht taliyi25,

      Bazen de aldanmış kadın gileyi26

      Bazen de toprağın batan çeşmesi,

      Bazen de yüzsüzün yüze düşmesi,

      Gönlümün yayını çekip kırdılar,

      Senden dikkatimi çekindirdiler.

      Öyle ki tutuldum, bekle bir kadar,

      Biraz şefkatli ol, sen ana gibi

      Yağmur yağan gibi açılır gökler,

      Ben de yağmalıyım…

      Yağana kadar.