Mary (Türkçe). Jorge IsaacsЧитать онлайн книгу.
söyledim.
Yüksek sesle güldü, yeğeninin omzunu sıvazladı.
"Pekala, hadi gidelim," diye devam etti, "ama küçük oğlanın bu sebzeleri hanımefendiye getirmesine izin verin, çünkü dönüyorum," dedi ve John Angel'ın sepetini sırtına attı, "Mary'nin kuzeni için koyduğu tatlı şeyler mi?…
"Annemin Luisa'ya gönderdiği bir şey gelecek.
"Ama kızın elinde ne vardı?" Onu dün her zamanki gibi taze ve berrak gördüm. Kastilya'dan bir gül düğmesine benziyor.
"Bu zaten iyi.
"Ve sen, orada ne işin var ki gitmiyorsun, negritik," dedi Joseph Juan Ángel'e. Guambia ile yüklenin ve gidin, böylece yakında geri dönersiniz, çünkü daha sonra burada yalnız yürümeniz uygun değildir. Orada söylenecek bir şey yok.
"Geri dönmemeye dikkat et! Nehrin öbür yakasındayken bağırdım.
Juan Angel korkmuş bir guatín gibi sazlık yatağında kayboldu.
Braulio benim yaşımda bir veletti. İki ay önce amcasına eşlik etmek için eyaletten gelmişti ve kuzeni Transito'ya bir süredir delicesine aşıktı.
Yeğenin fizyonomisi, yaşlı adamı ilginç kılan tüm soyluluğa sahipti; Ama onunla ilgili en göze çarpan şey, henüz bozosu olmayan, kadınsı gülümsemesi diğer hiziplerin erkeksi enerjisiyle çelişen güzel bir ağızdı. Uysal karakterli, yakışıklı ve işte yorulmaz, Joseph için bir hazine ve Transit'e en uygun kocaydı.
Bayan Luisa ve kızlar beni kabinin kapısında gülümseyerek ve sevecen bir şekilde karşılamak için dışarı çıktılar. Son aylarda sık sık yaptığımız ilişkiler, kızları benimle daha az utangaç hale getirmişti. Avlarımızda, yani savaş alanında, Yusuf'un kendisi benim üzerimde babacan bir otorite uyguladı, sanki sadık ve basit dostluğumuzun bir sırrıymış gibi, kendilerini evde sunduklarında hepsi ortadan kayboldu.
"Sonunda, nihayet! Bayan Luisa, beni oturma odasına götürmek için kolumdan tutarak konuştu. Yedi gün… Onları birer birer saydık.
Kızlar bana kötü niyetli bir şekilde gülümsüyorlardı.
"Ama İsa! Ne kadar solgun," diye bağırdı Luisa, bana daha yakından bakarak. Bu böyle iyi değil; Sık sık gelseydin, şişman olurdun.
"Peki benim hakkımda ne düşünüyorsun?" —Kızlara dedim.
"Hey! —diye yanıtladı Tránsito—"Peki, eğer çalışmalarında oradaysa ne düşüneceğiz?
"Senin için o kadar çok iyi şey yaşadık ki," diye sözünü kesti Lucia: "yeni çalının ilk badeasının zarar görmesine izin verdik, seni bekliyorduk: Perşembe günü, geleceğini düşünerek, çok iyi bir muhallebi yedik …
"Ve ne peje! ah Luisa? Joseph ekledi; eğer dava bu olmuşsa; Bununla ne yapacağımızı bilemedik. Ama gelmemekte haklıydı," diye devam etti ciddiyetle; Bunun bir nedeni var; ve yakında onu bütün bir gününü bizimle geçirmeye davet edeceğinize göre… öyle değil mi, Braulio?
"Evet, evet, barış ve bunun hakkında konuşalım. O büyük gün ne zaman, Bayan Luisa? Ne zaman, Transit?
Kızıl gibi oldu ve dünyadaki tüm altınlar için erkek arkadaşını görmek için gözlerini kaldırmazdı.
"Bu zaman alıyor," diye yanıtladı Luisa, "küçük evin badanalanması ve kapıların üzerine konması gerektiğini görmüyor musun?" Guadalupe Meryem'in günü olacak, çünkü Transit onun adanmışı.
"Peki bu ne zaman?"
"Ve bilmiyor musun?" Eh, Aralık ayının on ikincisi. Bu adamlar ona onu vaftiz babaları yapmak istediklerini söylemediler mi?
"Hayır, ve bana böyle iyi haberler vermekteki gecikmeden Transito'yu affetmiyorum.
"Braulio'ya sana söylemesini söyleseydim, çünkü babam bu şekilde daha iyi olduğunu düşünüyordu.
"Bu seçim için hayal edemeyeceğiniz kadar minnettarım; ama yakında beni bir yoldaş yapacağın umuduyla.
Braulio güzel gelinine en şefkatli şekilde baktı ve utandı, Lucia'yı yola çıkararak öğle yemeği hazırlamak için acele etti.
Yusuf'un evindeki yemeklerim artık başka bir vesileyle anlattığım gibi değildi: Onları ailenin bir parçası yaptım; ve sofra aletleri olmadan, her zaman bana yazgılı olan tek çatal bıçak takımı dışında, bambu kökünden yapılmış bir bankta José ve Braulio'dan ne daha fazla ne de daha az oturan Bayan Luisa'nın elinden frisol, mazamorra, süt ve güderi rasyonumu aldım. Zorlanmadan onları bana böyle davranmaya alıştırmadım.
Yıllar sonra Yusuf'un ülkesinin dağlarında seyahat ederken, gün batımında neşeli çiftçilerin misafirperverlik verildiğim kulübeye geldiklerini gördüm: ailenin saygıdeğer reisinin önünde Tanrı'yı övdükten sonra, yaşlı ve şefkatli annenin dağıttığı akşam yemeği için evin etrafında beklediler: her evli çift için yeterli bir yemek; Ve küçükler pinikoları ebeveynlerinin dizlerinin üzerine yasladılar. Ve bakışlarımı bana gençliğimin mutlu son günlerini hatırlatan o ataerkil sahnelerden uzaklaştırdım…
Öğle yemeği her zamanki gibi etliydi ve Braulio ve José'nin ava başlamak için sabırsızlığını bildiren bir sohbetle terbiye edildi.
Hepimiz hazır olduğumuzda, Lucas, Luisa'nın bizim için hazırladığı soğuk etle yüklendiğinde ve José'nin su samuru cabuya tacos ve unuttuğu diğer dedikodulardan oluşan büyük garnielini koymak için giriş ve çıkışlarından sonra yola çıktık.
Beş avcı vardık: Chagra'nın bir piyonu olan mulatto Tiburcio; Lucas, komşu bir hacienda'nın Neivano ataşesi; José, Braulio ve ben. Hepimiz av tüfeğiyle donanmıştık. İlk ikisininkiler çanak gibiydi ve elbette onlara göre mükemmeldi. Joseph ve Braulio da dikkatle boynuzlu mızraklar taşıyorlardı.
Evde yararlı bir köpek yoktu: hepsi ikişer ikişer yakalandı, seferi partiyi zevkle uluyarak şişirdiler; ve tavşanların körlükten korktuğu aşçı Martha'nın favorisi Palomo bile, yetenekli olanların sayısında sayılmak üzere boynunu kızarttı; ama Yusuf onu bir Zumba ile kovdu! bunu bazı aşağılayıcı suçlamalar izledi.
Luisa ve kızlar huzursuzdu, özellikle de Tránsito, davaya uygunluğu tartışılmaz olduğu için daha büyük tehlikelerle karşılaşacak olanın erkek arkadaşı olduğunu iyi biliyordu.
Dar ve karışık bir patikadan yararlanarak, nehrin kuzey kıyısı boyunca yükselmeye başladık. Kanal önyargısı, eğer böyle bir vadinin orman dibi olarak adlandırılabilirse, çatılarda, crespos eğrelti otlarında ve tırmanma çiçekleriyle dolaşmış sazlıklarda olduğu gibi, tepelerinde büyüyen kayalar tarafından çoraklaştırılmış, akıntıların hızlı dalgalar, beyaz fışkırıklıklar ve kaprisli tüylerle kaçtığı devasa taşlarla uzanması engellendi.
Yarım ligden biraz daha fazla bir süre yürüdüğümüzde, Yusuf, kuru ve yüksek vadilerle çevrili geniş bir hendeğin ağzında durarak, kuma dağılmış, kötü kemirilmiş kemikleri inceledi: bunlar, bir gün önce canavarı yemlemek için konulan kuzularınkilerdi. Braulio'dan önce, José ve ben hendekten geçtik. İzler yükseldi. Braulio, yaklaşık yüz çubuk yükselişten sonra durdu ve bize bakmadan durduğumuz bir jest yaptı. Ormanın söylentilerini dinledi; göğsünün tutabileceği tüm havayı emdi; Sedirlerin, jiguaların ve yarumoların üstümüzde oluşturduğu yüksek tonoza baktı ve yavaş ve sessiz adımlarla yürümeye devam etti. Bir süre sonra tekrar durun; ilk istasyonda yapılan muayeneyi tekrarladı; ve bize hendeğin dibinden yükselen bir ağacın gövdesindeki çizikleri göstererek, ayak izlerinin yeni bir incelemesinden sonra bize şöyle dedi: "İşte çıktı: iyi yendiği ve baquiano olduğu biliniyor". Şamba, yirmi çubuk ileride, tepesinden, ayağına kazılan delikten, yağmurlu günlerde eteğin