Bağlayan İlişkiler. Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.

---

Скачать книгу

---

üzerine bıraktı ve ikizlere doğru baktı. “Havuz partisi başlıyor ve dışarıda sizi soran biri var.”

      â€œStacey!” ikizler birbirine beşlik çaktı. “İkinizle sonra görüşürüz.” Kıza hangisinin önce ulaşacağı bir yarışmış gibi koştular.

      â€œSonunda paylaşmayı öğrendiler?” Angel, ikizlerin gidişini izlerken ifadesizce sordu ve sonra kendi şakasına hafifçe kıkırdadı.

      â€œSanırım yarışmayı seviyorlar,” dedi Hunter. “Bu Stacey her ortaya çıktığında onun için savaşıyorlar ama şu ana kadar ikisi de kazanamadı.”

      Angel hafifçe gülümseyerek ona doğru döndü ve onu kaldırırken yüzüne düşen siyah saçlarını fark etti. Elini uzatarak saçlarını şefkatle kenara itti ve kulağının arkasına soktu. “Sonunda nefes alabilecekmiş gibi hissediyorum.”

      â€œSeni ne durduruyordu?” Hunter’ın sesi de onun ki kadar yumuşaktı. Angel’ın ne dediğini biliyordu çünkü bunu o da hissediyordu. Bunu gözlerini yakacak kadar hissetmişti.

      Hunter’ın gözleri Angel’ın çatlamış dudaklarına doğru indi ve ona doğru yaklaştığını hissetti. Ayrılmadan önce yaptıkları gibi onu öpmek istedi. Angel’a öpüşmeyi öğreten kişi olmasına rağmen bunu onun kadar ciddiye almadığını biliyordu. Angel’a göre çocukça bir deneyim ona göreyse bağlayan bir ilişkiydi.

      â€œKimse en iyi arkadaşından ayrılmamalı, çünkü bu çok acıtıyor.” Angel iç geçirdi ve tekrar sarıldı.

      Hunter ‘en iyi arkadaş’ kelimeleriyle dondu. Angel’ın iyi bir şey gibi söylediği bu söz her zaman onun midesine yumruk gibi oturmuştu. Hunter, kollarıyla onu sararak başının üstünü öpmek için eğildi, sesini kontrol etmeye çalışıyordu. “Biliyorum.”

      Ona bütün sırlarını anlattığından beri bu terimi kullanmıştı, hatta Tristian hakkındaki sırları bile. Bir keresinde abisine aşık olduğunu söylemişti. Hunter ondan sonra onu dağa götürmeye ve abisinin hissettiremeyeceği şeyleri göstermeye başlamıştı.

      Bu, Tristian ile aralarındaki dönüm noktasıydı çünkü Angel’ın gizli duygularının tek taraflı olmadığını biliyordu. Umutsuzluğuna rağmen, Angel’ı ikisine de aşık olduğuna ikna etmeye çalıştı.

      Kendini geri çekerek kolunu Angel’ın omzuna koydu ve onu bahçenin dışına götürmeye başladı. “Bahse girerim o korkunç uçuştan kaçma şansınız olmadı,” Tristian kadar helikopterden nefret ettiğini bilerek gülümsedi.

      â€œBiliyorsun, bunu yapmamak için büyükannenle konuşabilirdin,” dedi ona toslarken. “Eskiden onunla her şeyi konuşabiliyordunuz.”

      â€œYapmazsın,” Hunter sırıttı. “Helikopter yolculuğu için beni suçlamayın. “Ayrıca, büyükannenin son zamanlarda daha gezmesine izin verdim.” Çimlerin arasından dışarı yürüdüler. Ashton'un odasını tam olarak gördüklerini biliyordu, bu yüzden inadına yavaşlamıştı. Kimse onu aziz olmakla suçlamamıştı.

      â€œSen benim kahramanımsın, biliyor musun?” Angel onu durdurmak için çekti böylece ona baktı. “Eğer sen büyükannem kalp krizi geçirirken onu bulmasaydın…” her sesi fısıltıya dönüştü, “onun hayatını kurtardın.”

      Ashton, tuvaletten çıkarken havluyu belinin etrafına sardı. Ä°stediği şey buydu, haftaya başlamak için uzun ve sıcak bir duş. Belki Angel'ın ailesi üzerinde çok iyi bir izlenim bırakabilir ve iddiasını sürdürebilirdi. Angel’da olduğu kadar bir kızı etkilemek için hiç bu kadar çabalamamıştı.

      Ä°kiyüzlü ve hain bir fahişe olan son kız arkadaşından iyi bir ders almıştı, Angel’dan değil. Hâlâ en basitten öpücük almak için eğlendirmek zorunda kaldığı, küçük, tatlı bir ev kızı ve bakire olduğunu söyleyebilirdi. Bu, onu rahatsız etmemişti bile. Eğer seks istese buna can atacak bir sürü fahişe vardı, bu yüzden Angel ile vakit geçirebilirdi.

      Åžifonyerin aynasından bakarak saçını kurutmaya başladı, aynadan bir şey görerek durdu. Pencereye döndü ve Angel ile Hunter’ın sanki sırlarını paylaşıyorlarmış gibi çok yakın durduklarını gördü.

      Ã‡enesindeki kaslarını zorlayarak dişlerini sıktı, kız arkadaşını ve en iyi arkadaşım dediği Kızılderili çocuğu izlerken. Her nasılsa Hunter’ın aynı şeyi hissettiğini düşünmüyordu, tanıdığı hiçbir adamın düşünmeyeceği gibi.

      â€œAngel, büyükannen hiçbir sebep olmamasına rağmen her zaman bana ve Ray’e çok iyi davrandı. Ona olanlardan nefret ediyorum,” Hunter yalan olduğunu bilerek iç geçirdi. Eğer Isabel Hart kalp krizi geçirmemiş olsa, Angel şu anda burada olmayacaktı. Yaptığı şeyi bilerek içeri girdi.

      Kabilesinden gelen Şaman, ona şifalı ya da zarar verici her şeyi otlarla, vücuda ne yaptıklarını öğretmişti. Bu bilgiyi almış ve Isabel'in hafif kalp krizine neden olması için doğru karışımı oluşturmuştu. Angel'ın geri geleceğini düşünebildiği tek şey bu olmuştu.

      â€œOnu bulduğum için herhangi bir övgü hak etmiyorum,” Hunter vicdan azabı ile itiraf etti.

      Angel hafifçe gülümsedi, çünkü Hunter'ın bedeninde kibirli bir kemik bile yoktu. Yaptıklarını ne derece takdir ettiğini bilmesi için, ayakuçlarında yükseldi ve dudaklarına yumuşak kısa bir öpücük kondurdu.

      Onu geri çekerken gözleri bir araya geldi ve kaldı. Angel midesine ve kalçasına saplanan yıldırım çarpmalarını hissederek içini çekti. Bu duygusu içinde ilk defa hissedişi değildi fakat Hunter’a karşı ilk hissedişiydi. Artık bir erkek arkadaşı vardı, bu tabu Hunter’ı ezmişti.

      Angel geri çekildiğinde yutkundu. “Büyükannemi kurtardığın için teşekkürler. Onu kaybetseydim ne yapardım bilmiyorum”

      Hunter, Angel’ın ikisinin de hissettiklerini inkâr ettiğini anlayarak kaşlarını çattı. Belki inkâr etmeyerek fakat kesinlikle reddederek. Onun kaçmasına izin vermeye niyeti yoktu, aslında Angel’a onu kolayca

---

Скачать книгу