Zamanın Kalbi. Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.
koyu renk saçları vardı. Korku dolu bir saygıyla bakarken, tuhaf bir rüzgarın yüzünü okÅadıÄını hissetti. YumuÅak saçlarının uçları, bu rüzgarın çarptıÄı yüzünü gıdıkladı.
Adam ona çok çekici bir gülüŠsunuyordu. Sonra onu ÅaÅkınlıÄa düÅürerek parmaklarını Åıklattı ve iki adam hiç yoktan ortaya çıkarak çantalarını alıp onlarla beraber yukarı çıktılar. Onları izlerken Kyokoânun gözleri büyüdü, ama bir Åey diyemeden önce diÄer adam ellerini kendisininkilerin içine aldı ve dudaklarına götürerek ona prenslere yakıÅır bir Åekilde bir öpücük verdi.
"Benim adım Kotaro ve sizin gibi çekici birinin çok aÄır bir Åey taÅımak zorunda kaldıÄını görmek istemiyorum. Åimdi, beni takip ederseniz, size kalacaÄınız yeri göstereceÄim.â Kotaro elini, kendi elinin içinde tutarak özgüvenle döndü ve merdivenleri çıkmaya baÅladı.
Adamın parmakları ve kolundaki ani ısınma vücuduna yayılmaya baÅlamıŠgibi duruyordu⦠koruyucu kanını uyandırarak. Bu saklaması gereken bir sırdı. Kotaro, sabırla beklediÄi kiÅinin o olduÄunu bilerek kızın elini hafifçe sıktı. Odaya girdiÄi anda bunu hissetmiÅti.
Kyoko kendi kendine âTanrı beni centilmen erkeklerden korusun. Neyin içine düÅtüm böyle?â diye düÅünerek nazikçe kaÅını kaldırdı.
Dönüp, aÄzı açık orada dikilen Tamaâya omuz silkti. Kyoko baÅını yana eÄdi ve bir kaÅını kaldırdı. âTama dikkatli ol, böyle durursan sinekleri avlayabilirsin.â Sonra o toparlanamadan döndü ve sadece Kotaro olarak tanıdıÄı adamın esnek biçimini takip etti.
Gizlice, kendisi ve Tamaânın puanlarını tuttuÄu hayali yazı tahtasına zihninden tebeÅirle yazdı. Merdivenlerden yukarı çıkarlarken burnundan soluduÄunu duydu ve artık oyunu kazandıÄını biliyordu.
Merdivenlerden inen baÅka bir genç çocuÄun yanından geçtiler ve çocuk geçerken bakmadı bile, Kyoko kalbinden bir Åeyin hızla geçip gittiÄini hissederek nefesi kesildi. Ãocuk neredeyse yavaÅ hareketlerle geçerken bütün sesler kayboldu. Sonra kalbi bir atıÅlık tekleyip ardından hızlanınca her Åey normale döndü.
Teninden, bir Åeyi özlüyormuÅ gibi⦠veya daha ziyade bir Åeyi kaybetmiÅ ve korkunç Åekilde özlüyormuÅ gibi bir rahatsızlık hissi geçti. Bu garip tepkiden kurtulmayı çalıÅırak, bilmemesinin daha iyi olduÄunu düÅünüp yanından geçip gidenin kim olduÄuna bile bakmadı.
Tama, Kyokoânun zihninden homurdanmasını neden olacak Åekilde, âEvet, en azından burada aÄzının suyunu akıtmak için yeterince erkek varâ diye fısıldadı.
Merdivenlerin baÅında, iki tarafında da birçok kapı bulunan uzun bir koridora doÄru Kotaroâyu takip ederek döndü. Bunların yatakhane kapıları olduÄunu varsayıyordu ama adam ne yavaÅladı ne de herhangi birinde durdu. Koridorun sonunda GÄ°RMEYÄ°N yazan bir kapı aralıÄı vardı. Kotaro ve çantalarını taÅıyan iki kiÅi, yalnızca bir baÅka merdiven katını daha dönmek için ait odukları yermiÅ gibi incelikle oradan geçince kafası biraz karıÅtı.
Tama, Kyokoânun etrafını çevirerek âbence seni zindana gönderiyorlarâ diye alay etti.
Kyoko omzunun üstünden ona sırıttı âYukarı çıkıyoruz aÅaÄı deÄil seni ahmak.â
Tama baÅının arkasına bir fiske atarak âkulenin tepesinde boÅ, soÄuk bir oda o zamanâ dedi.
Bir baÅka Åık merdiven katına geldiklerinde 'eh en azından formumu koruyacaÄım,â diye düÅündü sonra baÅka bir koridoru geçtiler, ama burası güzeldi. Zemin bile mermerden yapılmıŠgibi duruyordu. Kapılar birbirinden çok uzaktı. Bu koridorda yalnızca üç oda vardı ve kendi kendine, belki Kotaro nerede kalması gerektiÄini bile bilmiyordur diye endiÅelendi.
Kotaro, bu koridora birçok kiÅinin girmesine bile izin verilmediÄinden çok özel biri olması gerektiÄini düÅünerek son kapıya yürüdü ve bunun tüm kampüsteki en iyi oda olması gerektiÄini biliyordu. Odanın ön tarafına doÄru adım attı ve kız ile genç arkadaÅının ona yetiÅmelerini bekledi.
Kotaro sırıttı, kız gergindi. Bunu koklayabiliyordu. Heyecanlı, zümrüt yeÅili gözlerine baktı ve kalbinin Åimdiden bocaladıÄını hissetti ama Åimdilik kendisine söyleneni yapacaktı.
Elini yukarı kaldırdı. âÅimdi ayrılıyorum ama bir Åeye ihtiyacınız olursaâ¦â ona odanın anahtarını uzatarak kızarmasına neden olan bir bakıŠattı, aslında cesurca reverans yapıp ardından iki adama kendisini takip etmelerini eliyle iÅaret etti.
Kyoko ve Tama kalkık kaÅlarıyla, dönüp gözden kayboluncaya dek onları izlediler, sonra Kyoko tekrar kapıya baktı ve güçlükle soludu. Tam orada, kapının üzerinde, altın harflerle Kyoko Hogo yazan bir isim levhası vardı.
Tama kıs kıs gülerek kardeÅine hafifçe vurdu. âBiliyorsun⦠böyle yaparak sinekleri avlayabilirsin.â
Kyoko daha önce kendisine verdiÄi puanı zihninden silerken gözlerini devirdi.
Anahtarı alarak kilidi, ardından çekingen bir Åekilde içeriyi gözetleyerek kapıyı açtı.
Tamaânın gözleri faltaÅı gibi açılıp onun önüne geçerek ilerledi. âOlamaz! Bu oda neredeyse bizim evin tamamı kadar büyük.â Hayret dolu sesi, sessizlikte yankılandı. âBu kısımda korkunç bir depo- dans kulübü açabilirsin.â
Kyoko âyani, zindanımı sevdin mi?â diye sorarak puanı ait olduÄu yere geri koydu.
*****
Kyoko, Tamaâya teÅekkür edip onu yoluna gönderdikten iki saat sonra banyoda eÅyalarını raflara yerleÅtiriyordu. BeÅ kiÅinin girebileceÄi kadar büyük olan küvete tekrar baktı.
Homurdanarak küçük kardeÅinin sözlerini taklit etti âOlamaz!â
Hepsinin bir hata olup olmadıÄını yeniden düÅünürken, ensesine deÄen saçları hissedebiliyordu. Kendi kendine âevetâ diye fısıldadı. Her an birisi ortaya çıkıp, eÅyalarını toplamasını söyleyebilirdi. Yalnızca yanlıŠodada bulunuyor olması gerektiÄini biliyordu.
Kyoko dıÅarı çıktı