หน้าที่ของผู้กล้า . Морган РайсЧитать онлайн книгу.
พระนางตรัสอย่างหดหู่ “ข้าอยากอยู่คนเดียว โปรดให้ข้าอยู่ตามลำพังเถิด พวกท่านทุกคน” พระนางตรัส พลางหันไปมองสเตฟเฟนและอิลเลพรา
ทุกคนลุกขึ้นยืน ถวายคำนับ แล้วรีบออกจากห้องไป
ราชินีเกว็นทรงรู้สึกผิด แต่พระนางไม่อาจหยุดได้ พระนางทรงอยากจะขาดใจตายไปเสีย ทรงฟังเสียงฝีเท้าของพวกเขาเดินออกไปจากห้อง ได้ยินเสียงประตูปิดลง แล้วจึงเงยพระพักตร์ขึ้นดูว่าในห้องไม่มีใครอยู่แล้วหรือไม่
แต่พระนางกลับต้องประหลาดพระทัยที่เห็นว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น มีคนหนึ่งยืนอยู่ตรงช่องประตู ท่วงท่าสง่าเหมือนเช่นเคย พระนางเสด็จตรงมาหาราชินีเกว็นช้า ๆ และหยุดยืนห่างจากพระแท่นไปเพียงไม่กี่ฟุต ทอดพระเนตรมองพระนางด้วยสีพระพักตร์เรียบเฉย
พระมารดาของพระนาง
ราชินีเกว็นทรงประหลาดพระทัยที่ได้เห็นพระมารดา อดีตราชินีผู้ทรงสง่างามและภาคภูมิเหมือนเช่นเคย ทอดพระเนตรมองพระนางด้วยพระพักตร์เย็นชาเหมือนเคย ไม่มีความเห็นอกเห็นใจในแววพระเนตร เหมือนที่คนอื่น ๆ ที่มาเยี่ยมมีให้
“ท่านมาที่นี่ทำไม?” ราชินีเกว็นตรัสถาม
“ข้ามาหาเจ้า”
“แต่จ้าไม่อยากพบท่าน” ราชินีเกว็นตรัสตอบ “ข้าไม่อยากพบใครทั้งนั้น”
“ข้าไม่สนใจว่าเจ้าต้องการอะไร” พระมารดาตรัสอย่างเย็นชาและมั่นใจ “ข้าเป็นแม่ของเจ้า และข้ามีสิทธิ์มาพบเจ้าเมื่อข้าต้องการ”
ราชินีเกว็นทรงรู้สึกถึงความกริ้วโกรธที่มีต่อพระมารดาในอดีตปะทุขึ้นอีกครั้ง พระนางทรงเป็นคนสุดท้ายที่ราชินีเกว็นโดลีนทรงต้องการพบในเวลาเช่นนี้