หน้าที่ของผู้กล้า . Морган РайсЧитать онлайн книгу.
พระสุรเสียงทรงอำนาจดังสะท้อนก้องไปทั่ว “มันคงจะง่ายกว่านี้ถ้าเจ้าจะยอมรับการลงทัณฑ์ ตอนนี้เจ้าจะต้องรู้จักกับความเจ็บปวดที่แท้จริง”
แอนโดรนิคัสทรงหยิบพระแสงดาบที่ยาวกว่าดาบที่ราชินีเกว็นทรงเคยเห็น มันน่าจะยาวราวแปดฟุต เสียงโลหะดังสะท้อนไปทั่วสนามรบ พระองค์ทรงถือพระแสงดาบกระชับแน่น หันรับแสงอาทิตย์ สะท้อนแสงแรงกล้าทำให้พระเนตรของพระนางพร่ามัว แอนโดรนิคัสทรงขยับพลิกพิจารณาดูมัน ราวกับเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
“เจ้าเป็นสตรีที่มีชาติกำเนิดสูงศักดิ์” พระองค์ตรัส “มันเหมาะสมแล้วที่เจ้าควรจะตายด้วยดาบอันสูงส่ง”
แอนโดรนิคัสทรงก้าวเข้ามาอีกสองก้าว ทรงจับด้ามดาบไว้แน่นด้วยพระหัตถ์ทั้งสอง แล้วยกขึ้นสูง
ราชินีเกว็นโดลีนทรงหลับพระเนตร พระนางทรงได้ยินเสียงสายลมหวีดหวิว เสียงใบหญ้าขยับ ภาพความทรงจำในอดีตผ่านเข้ามา พระนางทรงรู้สึกถึงความสำเร็จในพระชนม์ชีพ ทุกสิ่งที่พระนางทรงเคยทำ ทุกคนที่ทรงรัก ในสำนึกสุดท้าย พระนางทรงนึกถึงธอร์ ราชินีทรงแตะสร้อยพระศอห้อยเครื่องรางที่เขามอบให้ แล้วกำไว้แน่น ทรงรู้สึกถึงพลังอบอุ่นที่แผ่ออกมา ทรงจำคำพูดของธอร์ตอนที่มอบมันให้แก่พระนางได้ เขาบอกว่าเครื่องรางนี้ หินสีแดงเก่าแก่ชิ้นนี้ สามารถช่วยชีวิตท่านได้หนึ่งครั้ง
ราชินีทรงกำมันแน่นขึ้น จนรู้สึกว่ามันเต้นตุบ ๆ อยู่ในพระหัตถ์ พระนางทรงภาวนาต่อพระเจ้าด้วยทุกอรูในพระวรกาย
พระเจ้าทรงโปรด ขอให้เครื่องรางนี้ได้ผล ขอทรงโปรดช่วยชีวิตข้าแค่เพียงครั้งนี้