กำเนิดความกล้าหาญ . Морган РайсЧитать онлайн книгу.
เขาบอกกับไคร่า “เธออาจเป็นภาระ”
ไคร่าจับข้อมือของเอนวินเพื่อให้ความมั่นใจกับเขา
“เดียร์ดรีเป็นเพื่อนของฉันนะ” เธอบอก เพื่อยุติเรื่องนี้ “ฉันจะไม่ทอดทิ้งเธอ เฉกเช่นที่เธอจะไม่ทิ้งเหล่าทหารของเธอเช่นกัน นั่นเป็นสิ่งที่เธอบอกแก่ฉันมาโดยตลอดไม่ใช่หรือ? ไม่ทิ้งผู้ใดไว้เบื้องหลัง”
ไคร่าถอนหายใจ
“ฉันอาจเป็นคนช่วยเดียร์ดรีออกมาจากห้องขังก็จริง” ไคร่าเสริม “แต่เธอได้ช่วยชีวิตฉันไว้เช่นกัน ฉันเป็นหนี้บุญคุณเธอ ฉันขอโทษนะ แต่สิ่งที่ท่านพ่อของฉันคิดอาจมีเหตุผลเพียงเล็กน้อย เพราะเป็น ฉัน คนเดียวมิใช่หรือที่ต้องเดินทางข้ามเอสคาลอน ไม่ใช่เขา เดียร์ดรีจะเดินทางไปกับฉัน”
เดียร์ดรียิ้ม เธอก้าวเข้ามาเคียงข้างไคร่าและคล้องแขนเธอด้วยความภาคภูมิใจ ไคร่ารู้สึกดีกับความคิดที่ว่าจะมีเพื่อนร่วมเดินทางด้วยกัน และเธอมั่นใจว่าตัดสินใจได้ถูกต้องแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ไคร่าสังเกตเห็นพี่ของเธอเดินอยู่ข้าง ๆ และเธออดไม่ได้ที่จะสัมผัสได้ว่าพวกเขามีความรู้สึกผิดหวังที่เขาไม่สามารถปกป้องเธอได้ ทำให้เธอรู้เศร้าเมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับพวกเขา ถึงอย่างนั้น เธอไม่อาจเปลี่ยนแปลงผู้อื่นได้ เธอตระหนักดีว่า ต้องรู้สึกดีขึ้นในไม่ช้า พวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความอวดดี และย่อมทำอะไรผลีผลามที่อาจทำให้เธอได้รับอันตรายได้
“ฉันอยากไปกับเธอด้วยนะ” เอนวินบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและรู้สึกผิด “ฉันไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไรกับแนวคิดของการเดินทางข้ามเอสคาลอน”