กำเนิดความกล้าหาญ . Морган РайсЧитать онлайн книгу.
อเล็กรู้สึกได้ถึงลมหายใจอันร้อนผ่าวที่ส้นเท้าของเขา ก่อนที่เขาจะยกขาขึ้นสูงหลบเขี้ยวของมันเพียงนิ้วเดียว ทั้งสองยังคงปีนต่อด้วยแรงขับของอะดรีนาลิน จนกระทั่งพวกเขาอยู่พ้นขึ้นไปจากพื้น 15 ฟุต และรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
ในที่สุดอเล็กก็หยุดปีน ยึดเกาะกิ่งไม้ไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี หายใจหอบเหนื่อย เหงื่อไหลย้อยลงมาแสบตาของเขา เขามองลงไปด้านล่าง เพ่งมอง ภาวนาว่าขออย่าให้วิลวอกซ์ปีนต้นไม้ได้เลย
ในที่สุดเขาก็โล่งใจที่เห็นพวกมันยังอยู่บนพื้น ขู่คำรามและส่งเสียงดัง ในขณะที่กระโดดขึ้นต้นไม้ แต่แน่นอนว่าพวกมันปีนต้นไม้ไม่เป็น พวกมันใช้กรงเล็บขีดข่วนลำต้นอย่างดุร้าย แต่ก็ไร้ประโยชน์ใด ๆ
ทั้งสองคนนั่งอยู่บนกิ่งไม้ และในขณะที่ประจักษ์ถึงความจริงที่ว่าพวกเขาปลอดภัยแล้ว ถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก มาร์โคระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ยังความประหลาดใจให้อเล็กเป็นอย่างยิ่ง มันเป็นเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เสียงหัวเราะของความโล่งอก เป็นเสียงหัวเราะของคนซึ่งรอดพ้นเงื้อมมือของมัจจุราชด้วยวิธีการที่เหลือเชื่อ
อเล็กตระหนักถึงความฉิวเฉียดนี้ ไม่อาจกลั้นหัวเราะได้เช่นกัน เขารู้ดีว่าพวกเขายังห่างจากคำว่าปลอดภัยยิ่งนัก รู้ว่าพวกเขาไม่อาจหนีจากที่แห่งนี้ไปได้ และรู้ว่ามีโอกาสที่จะต้องจบชีวิตในสถานที่แห่งนี้ แต่สำหรับตอนนี้ อย่างน้อยพวกเขาก็ปลอดภัย
“ดูเหมือนฉันจะเป็นหนี้ชีวิตนายนะ” มาร์โคบอก
อเล็กส่ายหน้า
“อย่าเพิ่งขอบคุณฉัน”