เสียงร้องแห่งเกียรติยศ . Морган РайсЧитать онлайн книгу.
เจ้าชายก็อดฟรีย์ทรงก้าวออกมาและกอดธอร์ ก่อนจะหันไปกอดเจ้าชายรีซผู้เป็นอนุชา เป็นการรวมตัวของครอบครัวซึ่งธอร์รู้สึกราวกับเขาเป็นส่วนหนึ่ง ราวกับคนเหล่านี้คือครอบครัวของเขาเอง ทุกคนมารวมกันด้วยความรักที่มีต่อราชาแม็คกิล และความเกลียดชังที่มีต่อราชากาเร็ธ
โครห์นกระโจนเข้าหาเจ้าหญิงเกว็นโดลีน พระนางทรงเซไปพลางทรงพระสรวล และทรงกอดมันไว้ขณะที่โครห์นเลียพระพักตร์
“เจ้าตัวโตขึ้นทุกวันเลย!” เจ้าหญิงทรงอุทาน “ข้าจะขอบใจเจ้าอย่างไรดีที่ช่วยให้ธอร์ปลอดภัย?”
โครห์นกระโดดตะกายหาหลายครั้งจนในที่สุดเจ้าหญิงต้องตีมันเบาพลางทรงพระสรวล
“ไปจากที่นี่กันเถอะ” เจ้าหญิงเกว็นตรัสบอกธอร์ ทรงถูกเบียดจากฝูงชนที่รายล้อมอยู่ เจ้าหญิงทรงจับมือธอร์ไว้
ธอร์ก็กุมพระหัตถ์พระนางไว้ และกำลังจะตามไป เมื่อจู่ ๆ อัศวินกองรบเงินหลายคนก็เข้ามาด้านหลังธอร์ แล้วยกเขาลอยขึ้นในอากาศ ชูไว้เหนือศีรษะ ก่อนจะแบกเขาไว้บนบ่า ขณะที่ธอร์ถูกยกลอยอยู่ในอากาศ มีเสียงตะโกนดังมาจากฝูงชน
“ธอร์กริน!” ผู้คนต่างโห่ร้อง
ธอร์ถูกหมุนไปรอบ ๆ เมื่อเหยือกเอลถูกยัดใส่มือเขา ธอร์เงยหน้าขึ้นดื่ม ผู้คนส่งเสียงโห่ร้องอย่างบ้าคลั่ง
ธอร์ถูกวางลงอย่างไม่มีพิธีรีตอง เขาเซไปพลางหัวเราะ ขณะที่ชาวบ้านโอบล้อมเขาไว้
“เรากำลังจะไปที่งานเลี้ยงฉลองชัยชนะ” อัศวินคนหนึ่งบอก ธอร์ไม่รู้จักอัศวินกองรบเงินที่ตบหลังเขาด้วยฝ่ามือหนา “เป็นงานเลี้ยงสำหรับนักรบเท่านั้น สำหรับชายหนุ่ม เจ้าต้องไปร่วมงานด้วย เขาจัดที่ให้เจ้าไว้แล้ว