Afgemat Bloed (Door Bloed Gebonden Boek 10). Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.
haar langzaam aan. Zijn ogen vernauwden gevaarlijk toen hij de weekendtas zag, die ze niet had dichtgeritst, aan haar schouder.
Alicia knipperde met haar ogen toen Damon plotseling minder dan een meter voor haar verscheen en haar pad blokkeerde door een palm aan weerszijden van het kozijn te plaatsen ... en haar effectief tegen het houten oppervlak te houden. Hij boog zich naar voren en bestudeerde haar zonder een woord te zeggen, maar ze zou verdoemd zijn als die blik in zijn ogen geen boekdelen sprak.
Ze voelde zich een beetje nerveus worden en probeerde het te verbergen door te glimlachen: "Ik ben blij dat je terug bent."
"Ben jij?" Vroeg Damon niet te kunnen voorkomen dat zijn donkere kant zijn hoofd ophief. "Als ik een paar minuten later was geweest ... zou je dan hier nog op me wachten?"
Alicia kon het zelfinstinct niet weerstaan en stak haar hand op om de ketting aan te raken die niet meer om haar nek zat. Ze herinnerde zich plotseling dat ze het aan Nick had gegeven en kroop inwendig toen ze merkte dat Damons ogen haar nerveuze beweging hadden gevolgd en vervolgens terug flitsten om haar vast te pinnen met een donkerder amethist blik.
Op dit moment wist Alicia dat liegen hem zou kunnen uitlokken en daarmee kwam het risico van veel dingen met zich mee, waaronder een herhaling van een pak slaag. Ze voelde de hete blos opkomen naar haar wangen bij het zien, tilde haar kin uitdagend op en vertelde hem kalm de waarheid.
"Nee."
Ze zuchtte toen Damon aan de deurknop draaide en haar de slaapkamer in dwong. Ze kromp ineen toen hij de deur achter zich dichtsloeg. De gesplitste tweede blik op de uitdrukking op Michael's gezicht voordat het werd geblokkeerd, was absoluut genoeg om haar zorgen te maken.
"Waar ging je naartoe?" Vroeg Damon alsof hij de vraag in de verleden tijd wilde stellen.
"Ik ging gewoon naar Micah," zei Alicia in een poging om het misverstand te corrigeren voordat ze zich weer met zijn gezicht op zijn schoot bevond.
"Dacht je dat je de nacht met Micah zou doorbrengen?" Vroeg Damon zachtjes.
Een verwarde blik kruiste het gezicht van Alicia voordat ze haar blik op de open nachttas richtte. Ze zag het mooie zwarte ondergoed en de haarborstel er bovenop liggen en zuchtte. Oké ... ze kon het standpunt van Damon wel zien, maar dat zou haar niet beletten hem een weerwoord te geven die naar zijn perverse gedachten sloeg.
"Hij heeft me nodig," wilde Alicia grommen toen hij haar onmiddellijk afsneed.
"Ik wed dat hij dat doet." Damon kwam een snelle stap dichterbij, torenhoog over haar kleinere frame. Wat Micah echt nodig had, was een priester die op zijn begrafenis kwam.
"Weet je wat?" Zei Alicia langzaam terwijl ze haar ogen opsloeg om zijn hoofd op te richten. "Je bent een idioot."
"Als het je idioot maakt om je tegen te houden om me te verlaten, dan is het maar zo," antwoordde Damon.
"Nee, je bent een idioot omdat je denkt dat ik je zou verlaten," snauwde Alicia met het gevoel dat haar woede toenam over het feit dat hij nog steeds conclusies trok. “De kleren ... zijn niet ... voor mij ... Damon,” zei ze knarsetandend.
"Oh ja, laten we gaan kijken hoe ze Micah staan," dreigde Damon, die zich al visualiseerde dat hij Micah wurgde met het kanten zwarte slipje van Alicia.
Alicia wilde geërgerd gillen, maar onthield zich omdat er glas in de kamer was. Eigenlijk was ze trots op Damon dat ze het niet allemaal al kapot had gemaakt. Ze kromp ineen toen de make-upspiegel naast haar barstte ... de wet van Murphy op zijn best.
"Verdomme Damon, stop zo stom te zijn!" Alicia siste nog dichter bij hem en greep de voorkant van zijn shirt om zijn gezicht naar het hare te trekken. Ze had geleerd hoe ze moest intimideren van de beste leraar ter wereld ... hem. “Micah en zijn detectiveteam hebben vanavond een vrouwelijke weerwolf gered van slavenhandelaren. Ik nam de kleren naar haar toe, zodat ze iets had om aan te trekken als ze terug veranderd. Ik stond op het punt om hen op het politiebureau te ontmoeten, omdat ik een grote meid ben, Damon en het prima zou hebben gedaan."
"Oh, je denkt van wel?" Vroeg Damon omdat hij wist dat ze volledig was vergeten dat deze stad vol demonen was.
"Ik weet het. Je bent net klaar met het helpen van je broer ... nu is het tijd voor mij om de mijne te helpen. En sinds wanneer is het voor mij illegaal om mijn familie te helpen wanneer ze erom vragen?” Alicia trok een wenkbrauw op en daagde hem uit nee te zeggen.
"Dan heb je er geen probleem mee dat ik met je meega ... toch?" Damon gromde bij het zien van het beeld dat ze daar als een kleine wegloper de geïmproviseerde koffer vasthield.
Alicia grijnsde: “Goed, en als ik je eerste theorie verkeerd bewijs ... moet je me je aan het bed laten boeien.”
"Dit is geen onderhandeling," verklaarde Damon zijn armen over zijn borst kruisen.
"Nee, je hebt gelijk ... het is een weddenschap," Alicia schoot terug met een arrogante uitdrukking op haar gezicht. "En als je me door die deur volgt ... dan ga je akkoord met de deal." Dat gezegd hebbende, hief ze haar kin een stukje hoger terwijl ze langs Damon de deur uit liep.
Damons lippen werden dunner en zijn ogen schoten naar de spiegel toen er nog een paar scheuren over het oppervlak verschenen. Hij kalmeerde zijn woede, blij dat hij niet goed had begrepen wat ze deed. Trouwens, hij moest toegeven dat als hij Alicia hem met handboeien aan het bed liet vastketenen, het een tamelijk interessant vooruitzicht was.
Michael kon de grenzen van vier muren niet uitstaan en liep het dak op toen Alicia en Damon weer in hun kamer verdwenen. Hij grijnsde naar de deur die niet meer correct sloot en wist dat ze dat snel moesten repareren. De vroege avond beloofde een koele te worden en hij sloot zijn ogen in gelukzaligheid terwijl de wind over hem heen veegde.
Het geluid van de opening van de voordeur deed hem naar de rand van het dak lopen en naar beneden kijken. Hij keek toe hoe Damon en Alicia het gebouw uitkwamen met Alicia bijna sluipend over de parkeerplaats. Hij voelde een glimlach om zijn lippen trekken toen Damon haar eigenlijk moest inhalen om haar hand te pakken.
Aanvankelijk dacht hij dat misschien niet, maar nu kon hij het toegeven ... Alicia was het perfecte meisje voor zijn broer. Ze wist hoe om te gaan met zijn humeur en toch te krijgen wat ze wilde.
Hij trok een wenkbrauw op toen Damon haar rondzwaaide voor een kus. Het echtpaar nam even de tijd om zichzelf opnieuw te leren kennen voordat Damon naar hem opkeek en een wenkbrauw optrok. Michael hield zijn hoofd opzij en haalde zijn schouders op, zich verzettend tegen de drang om naar hen te roepen. Alsof hij voelde wat er aan de hand was in Michaels hoofd, omhelsde hij Alicia dichter naar hem toe en trok haar de schaduwen in.
Michael schudde zijn hoofd en liet een grijns op zijn gezicht kruisen voordat hij zich omdraaide met de gedachte terug naar binnen te gaan. Hij stopte halverwege de stap toen hij de passie van Tabatha en Kane vanuit het gebouw voelde opstijgen.
"Daarvoor," mompelde hij en richtte zijn aandacht op de hoge gebouwen rond de gerenoveerde club.
Hij rolde met zijn schouders en nek en voelde plotseling een golf van opgekropte energie in zich opbouwen. Zijn gedachten keerden zich naar Aurora en de dringende passie die ze hadden gedeeld toen hun paden kruisten. Ze was als een natuurkracht die hem met slechts één blik verhardde. Hij sloot zijn ogen en zag zijn tanden in haar zakken toen ze bij elkaar kwamen ... haar voeden terwijl hij haar bloed afnam.
De zoete smaak bleef nog steeds op zijn lippen hangen en hij bevochtigde ze met zijn tong toen het verlangen naar een andere smaak hem begon te overweldigen. Hij wilde ... nee, hij moest diep in haar zitten terwijl hij haar bloed opnieuw proefde.
Michaels ogen sprongen open en herkende een verslaving als hij het zag. Hij schudde zijn hoofd en besloot dat hij echt een deel van deze energie moest afvoeren die door hem stroomde van het gevallen bloed dat hij van Aurora had afgenomen. Zou de drukte ooit helemaal verdwijnen of was hij verdoemd om voor altijd naar het hoogtepunt van zijn eerste smaak te hunkeren?
Hij stapte van de rand van het dak en trok de stad in op zoek naar iets ... iets om zijn gedachten af te leiden van de verleiding. Hij had gevochten om Aurora de vrijheid te geven die ze van Samuel