Verslavend Bloed. Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.
schudde zijn hoofd en stuurde Aurora naar binnen. “Let niet op hen. Sommige broers en zussen zijn precies zo. Ze plagen elkaar alleen maar om liefdevol irritant te zijn.”
“Oh,” Aurora's uitdrukking klaarde op en ze trok haar wenkbrauwen op. “Net zoals ik je altijd smeekte om op je rug te rijden terwijl je met een vrouw aan het flirten was?”
“Ja,” zei Skye grijnzend en tikte tegen haar voorhoofd aan, “zoals ik al zei … broers en zussen.”
Aurora keek naar beneden toen ze een blaf hoorde en haar ogen begonnen te glinsteren toen ze een kleine puppy rond haar voeten zag dansen. “Oh wat lief. Is dit je puppy Michael?”
Kane hief snel zijn hoofd op van Michaels nek. “Scrappy, dus hier heb je je verstopt.”
Scrappy gromde half alsof hij wilde zeggen 'waar zou ik anders zijn' en begon weer rond Aurora's benen te springen. Aurora gaf zich over en bukte zich om de lieve puppy op te pakken. Scrappy begon meteen te kwispelen en probeerde Aurora's gezicht te likken terwijl ze snel naar Skye gluurde.
Skye stak zijn hand uit en streek met zijn hand over de rug van de puppy en bewonderde de zachtheid van zijn vacht. “Ik denk dat hij je leuk vindt,” knipoogde hij.
“Hij is schattig,” koesterde Aurora. “Je zei dat hij Scrappy heet?”
Kane pruilde tegen Michael toen hij eindelijk het knuffelgevecht dat ze hadden gehad verloor. Hij knikte naar Aurora. “Ja, Scrappy is al een tijdje bij me, maar om de één of andere reden voelde hij de behoefte om de laatste tijd bij Michael te blijven. Waarschijnlijk omdat dit huis zo groot is dat Michael er zonder hem in zou verdwalen.” Hij maakte de grap vanwege Aurora's gedachten over Michaels eenzaamheid.
“Ik niet,” zei Michael met een verontwaardigde toon in zijn stem. Rondhangen met Kane als zijn broer in een gekke bui was, werkte soms aanstekelijk. “Ik zal je laten weten dat ik hier meer verborgen gaten heb dan je ooit zou vinden.”
“En ja, in tegenstelling tot uw onvermogen om de namen van vrouwen te onthouden … Ik herinner me wel waar ze allemaal zijn.”
“Hoe zit het met de tijd dat je verdwaalde op weg naar de badkamer en de kast opende?” Vroeg Kane met een grijns.
“Ik was dronken,” antwoordde Michael woedend.
Kane keek beschuldigend naar Scrappy. “Je moet echt stoppen met me te bedriegen met zo'n humeur.” Hij stak zijn hand uit om de puppy uit de armen van Aurora te tillen, maar zweeg bijna terwijl hij zwoer dat hij werd aangekeken door zijn normaal aanbiddende huisdier.
Scrappy keek naar Kane en gromde om te laten zien dat hij het niet eens was met de suggestie om weg te blijven van Michael en de intentie van zijn meester om hem uit de goed afgeronde boezem van het mooie meisje te halen.
Skye aaide Scrappy niet meer en trok zijn hand weg toen hij zag dat de ogen van de puppy bloedrood werden. Met een verbaasde uitdrukking stapte hij snel weg bij de Yorkie.
“Is hij een demon?” Vroeg Skye verward.
Kane glimlachte liefdevol. “Nee, ik heb hem toevallig in een heel donkere periode in mijn leven gevonden en … heb hem per ongeluk veranderd. Voor zover ik weet, zal Scrappy nooit oud worden en nooit doodgaan … hoewel hij best tevreden lijkt met de regeling.”
“Dus hij is een zonnegod die bekend is?” Vroeg Aurora nieuwsgierig omdat ze demonen op vrijwel dezelfde manier dieren had zien aannemen.
Kane en Michael keken elkaar met doordachte uitdrukkingen aan.
“Het zou logisch zijn,” zei Kane schouderophalend. “Hij is gewoon altijd Scrappy geweest … ik heb er nog nooit zo over gedacht.”
“Zou één van jullie iets willen drinken?” Vroeg Michael, maar zijn ogen waren op Aurora gericht.
Kane hief zijn hand op en wiebelde met zijn vingers. “Ik neem wat van de beste alcohol die je in huis hebt.” Hij pakte zijn ribben waar Michael hem een elleboog gaf en piepte. “Maakt niet uit … ik kan wachten.”
Aurora schudde haar hoofd bij hun speelsheid. “Op dit moment niet … maar ik zou heel graag je bibliotheek willen zien.”
Michael glimlachte bij het zien van de liggende glans in haar ogen en maakte een lichte buiging naar haar. “Deze kant op mijn liefste.”
Toen Aurora Michaels aangeboden hand pakte, boog Kane zich vanaf de andere kant dicht naar hem toe.
“Het een beetje zwaar aanleggen, nietwaar?” Vroeg Kane fluisterend.
“Je bent gewoon jaloers omdat je er niet aan dacht om vriendelijkheid te proberen als een manier om Tabatha na te streven,” schoot Michael terug met een boze grijns.
“Dat was anders,” jammerde Kane achter Michael en Aurora aan, met Skye terwijl ze naar hem lachte.
“Hoe was het anders?” Vroeg Michael speels en nieuwsgierig.
“Tabatha is mijn baas.” Verklaarde Kane met gezag. “Ik had geen andere keus dan te vallen voor haar charmes en haar naar de uiteinden van de aarde te stalken.” Hij zweeg even en wreef peinzend over zijn kin. “Maar dan… ze is mijn soulmate, dus ik denk dat een eeuwige dienstbaarheid aan de mooiste meest sexy vrouw ter wereld het waard is.”
“Touché,” mompelde Michael en besloot dat Kane's onzin soms volkomen logisch was.
Aurora's ogen werden weer groter toen Michael haar naar de enorme bibliotheek begeleidde. De kamer was rond met hoge ramen rondom en er waren boekenplanken die van de vloer tot het plafond waren gevuld met niets dan boeken in alle soorten en maten. Comfortabele overvolle stoelen en loveseats stonden verspreid in de kamer, vergezeld van kleine, elegant bewerkte tafels.
“Oh wauw,” fluisterde Skye en liep naar één van de planken. Hij streek met zijn vingers over de ruggen terwijl hij de titels bekeek. Al deze boeken in deze sectie leken betrekking te hebben op de wetten van de natuurkunde met alles van Plato tot Albert Einstein en zelfs recentere werken van Nassim Haramein.
“Is er iets mis?” Vroeg Michael toen hij de overweldigde uitdrukking op Aurora's gezicht zag.
Aurora liet haar blik door de kamer dwalen en probeerde zich niet geïntimideerd te voelen. “Waar … waar moet ik beginnen?” Zei ze en glimlachte plotseling toen ze zich herinnerde dat Skye had gezegd hoe meer ze las, hoe minder kinderachtig haar reacties op de dingen zouden zijn. Ze had beweerd dat ze geen kind was, maar in het geheim wist ze dat Skye gelijk had. Ze hief haar kin op en wilde niet dat Michael dacht dat ze kinderachtig was.
“Ik heb een paar sprookjes voor Skye uitgekozen om mee te beginnen, want dat is wat de meeste mensen lezen als ze voor het eerst beginnen te lezen,” zei Michael en boog zich naar hem toe alsof hij een geheim deelde, “het is de magie van sprookjes waardoord de meeste mensen verliefd worden op lezen. Ik weet niet zeker wat zijn lesmethode is, maar als hij in zo'n korte tijd kon leren lezen, dan denk ik dat het bij jou op dezelfde manier zal werken.”
“Skye,” riep Aurora hem in de hoop dat Michael gelijk had over hoe snel ze dit zou kunnen leren. “Kunnen we hiermee beginnen?”
Skye liep weg van de plank waar hij naar keek en liep naar de stapels boeken die Aurora had aangegeven. “Dit zijn goede om mee te beginnen,” stemde Skye in met het zien van sommigen die hij erg leuk vond en een paar dat hij nog moest lezen.
“Oh god,” zei Kane en wreef over zijn handpalmen. “Ik mag met Michael spelen terwijl Aurora leesles heeft.” Hij greep Michael bij de arm en sleepte hem de bibliotheek uit en liet de deur open voor het geval Aurora of Skye ze nodig hadden.
Hij grijnsde om de traagheid van Michaels stappen en de manier waarop hij een verlangende blik terug de gang in wierp. “Kom op minnaar, je leidt haar alleen maar af van haar studie. Je wilt toch dat ze het leert, nietwaar?”
Michael draaide zijn hoofd om en keek Kane spottend aan. “Ik weet hoe ik me moet gedragen.”
“Dat zegt de man die seks heeft in metrotunnels,” schoot Kane terug met een grijns nadat hij Michaels wensgedachten van blote huid had gelezen voordat hij zelfs maar de deur opende.
Terug