Επικίνδυνες Καταστάσεις. Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.
'Ναι, γνωρίζουμε γι' αυτούς εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ξέρουμε ότι υπάρχουν κι άλλοι αλλά δε μπορούμε να τους βρούμε πουθενά και προφανώς οι δυο που ζουν στην πόλη δεν γνώριζαν την ύπαρξη ο ένας του άλλου, καθώς ήταν φυλακισμένοι μέσα στην σπηλιά, μέχρι που ο ένας κατέβηκε εκεί.'
'Επίσης γνωρίζουμε κάποιον που ξέρει πως να τα βγάλει πέρα με τους δαίμονες,' προσφέρθηκε ο Τρέβορ. 'Με λίγη τύχη, θα βρει άκρη μόλις την καλέσουμε να έρθει.'
'Δεν είναι αργά για να κάνεις πίσω,' είπε ο Ζάκαρι στον Τσαντ. 'Πες μας απλώς ότι δε θέλεις να πάρεις μέρος και θα σβήσουμε από τη μνήμη σου όσα συνέβησαν ως τώρα.'
Ο Τσαντ συνοφρυώθηκε και άρχισε να σερβίρει τον καφέ και στους τρεις τους. Είχε γίνει αστυνομικός γιατί ήθελε να κάνει τη διαφορά. Πολλές φορές όμως, ένιωθε πως δεν έκανε αρκετά. Υπήρχε πάντα ακόμη ένας έμπορος ναρκωτικών, ακόμη ένας φόνος, ακόμη μια παραβίαση...καμιά φορά σκεφτόταν πως δεν άξιζε τον κόπο όλο αυτό. Αλλά αυτό που έκαναν ο Τρέβορ και ο Ζάκαρι θα έκανε τη διαφορά, αυτό που πάντα ήθελε ο Τσαντ να επιτύχει.
Πίνοντας μια μεγάλη γουλιά από τον καφέ του, έβαλε το φλυτζάνι του στο τραπέζι και έγνεψε μια φορά. 'Είμαι μέσα.'
*****
Η Αντζέλικα αποφάσισε πως τα τηλέφωνα ήταν χειρότερα από τους δαίμονες όταν το δικό της άρχισε να χτυπά στις τρεις το πρωί. Βλέποντας ποιος την καλούσε, έσμιξε τα μάτια της θυμωμένη και άρπαξε το τηλέφωνο. Το άνοιξε, έσπρωξε τα σκούρα μαλλιά της πίσω και το έβαλε στο αυτί της.
'Αν δεν έχει έρθει η καταστροφή του κόσμου, αν δεν έχουν γίνει κόκκινες οι θάλασσες, αν δεν έχουν επιστρέψει οι επτά πληγές του Φαραώ, ή αν δεν είσαι ετοιμοθάνατος, καλύτερα να έχεις μια πολύ καλή εξήγηση για να με παίρνεις και να με ξυπνάς τέτοια ώρα,' μούγκρισε.
'Ωωω, έλα Μπου μου...είναι αυτός τρόπος να μιλάς στον Ζακούλη σου;'
Η Αντζέλικα του έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα και ξάπλωσε πίσω στο μαξιλάρι της. Μόλις είχε αποκοιμηθεί, όταν το τηλέφωνο χτύπησε ξανά. Χωρίς να το κοιτάξει το έβαλε στο αυτί της και μίλησε πάλι.
'Θα σε πιάσω, Ζάκαρι,' μουρμούρισε. Και εσένα και το σκυλάκι σου.'
'Τι λες τώρα, μου έρχονται αναμνήσεις από τον Μάγο του Οζ,'είπε ο Ζάκαρι και η Αντζέλικα χαμογέλασε με τον τρόπο που της απάντησε, χαρούμενη που δεν μπορούσε να την δει.
'Τι θέλεις; Ανακάθισε στο κρεββάτι, σπρώχνοντας τα μαλλιά της από το πρόσωπο της.
'Έχουμε ένα σίχαμα ειδικά για σένα, που λέγεται Μίζερι,' είπε ο Ζάκαρι.
Η Αντζέλικα πήδηξε από το κρεββάτι και άναψε το φως. 'Πόσο μεγάλο;'
'Δεν είμαι σίγουρος αλλά εκτιμώ πάνω κάτω επίπεδο επτά.' Χαμογέλασε γνωρίζοντας πως αυτό θα της τραβούσε την προσοχή...και λάτρευε να τραβάει την προσοχή της Αντζέλικα.
Η Αντζέλικα πήγε στο καθιστικό και άνοιξε τον φορητό υπολογιστή της. Πληκτρολόγησε μερικές λέξεις και συνοφρυώθηκε.
'Επίπεδο επτά; Είσαι σίγουρος;' Ρώτησε. Οτιδήποτε πάνω από επίπεδο πέντε ήταν πολύ επικίνδυνο και φοβερά σπάνιο.
'Είναι μια πρώτη εκτίμηση,' απάντησε ο Ζάκαρι. 'Μπόρεσε να παγιδέψει έναν από τους δυο έκπτωτους που ακολουθούσαμε