Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Группа авторовЧитать онлайн книгу.
Gerry Kelly, dz. cyt.
47
Tamże.
48
Big Arms Haul in Belfast, „Irish Times”, 30 maja 1938; The Belfast Explosion, „Irish Times”, 31 maja 1938.
49
P-TKT.
50
Old Bailey Bomber Ashamed of Sinn Féin, „Village Magazine”, 7 grudnia 2004.
51
Tamże.
52
Price, Gerry Kelly, dz. cyt.
53
P-TKT.
54
P-EM.
55
Tamże.
56
P-TKT.
57
Tamże.
58
Tamże; Price, Gerry Kelly, dz. cyt.
59
Eamonn McCann, wywiad udzielony autorowi.
60
Zob. Michael Farrell, Northern Ireland. The Orange State, London: Pluto Press, 1987.
61
Michael Farrell (ed.), Twenty Years On, Dingle: Brandon, 1988, s. 14.
62
Marc Mulholland, Northern Ireland. A Very Short Introduction, Oxford: Oxford University Press, 2002, s. 24.
63
Daniel Finn, The Point of No Return? People’s Democracy and the Burntollet March, „Field Day Review” 2013, nr 9, s. 4–21.
64
Archiwalne nagrania.
65
Często podaje się, że Dolours urodziła się 21 czerwca 1951 roku, co oznaczałoby, że miała wówczas siedemnaście lat. Dotarłem do jej aktu urodzenia. Wynika z niego, że przyszła na świat 16 grudnia 1950 roku, więc 1 stycznia 1969 roku miała już osiemnaście lat.
66
Dolours Price w liście do rodziny, 28 stycznia 1974, [w:] Irish Voices from English Jails. Writings of Irish Political Prisoners in English Prisons, London: Prisoners Aid Committee, 1979, s. 54.
67
Dolours i Marian Price w listach do rodziny, 7 stycznia 1974, [w:] The Price Sisters, dz. cyt.
68
Dolours Price, Afraid of the Dark, „Krino” 1987, No. 3.
69
Eamonn McCann, wywiad udzielony autorowi.
70
P-TKT.
71
Price, Gerry Kelly, dz. cyt.
72
Ulster’s Price Sisters Breaking the Long Fast, „Time”, 17 czerwca 1974. Michael Farrell, były przywódca ruchu studenckiego, opisywał później wpływ, jaki wywarła śmierć Che na jego pokolenie – zob. Farrell (ed.), Twenty Years On, dz. cyt., s. 11.
73
Na podstawie archiwalnych nagrań filmowych Price’a i wywiadów z ludźmi, którzy go znali, m.in. z Tommym Gormanem.
74
Tara Keenan-Thomson, Irish Women and Street Politics, 1956–1973, Dublin: Irish Academic Press, 2010, s. 146.
75
Tamże, s. 146.
76
P-EM.
77
P-TKT.
78
Eamonn McCann, wywiad udzielony autorowi.
79
Bowes Egan, Vincent McCormack, Burntollet, London: LRS, 1969, s. 26.
80
Max Hastings, Barricades in Belfast. The Fight for Civil Rights in Northern Ireland, London: Taplinger, 1970, s. 71; Walter Ellis, The Beginning of the End. The Crippling Disadvantage of a Happy Irish Childhood, Edinburgh: Mainstream, 2006, s. 137; Ed Moloney, Andy Pollak, Paisley, Dublin: Poolbeg Press, 1986, s. 161.
81
Hastings, Barricades in Belfast, dz. cyt., s. 84.
82
Marc Mulholland, Northern Ireland at the Crossroads. Ulster Unionism in the O’Neill Years, London: Palgrave, 2000, s. 1.
83
Dziennikarzem tym był Max Hastings; Why Britain is Committed in Northern Ireland, „Irish Times”, 27 stycznia 1972.
84
Rudyard Kipling, The Collected Poems of Rudyard Kipling, London: Wordsworth Editions, 1994, s. 243.
85
P-EM; Documents Shed More Light on Burntollet Attack, „Irish News”, 15 października 2010.
86
Ellis, The Beginning of the End, dz. cyt., s. 124, 157.
87
Eamonn McCann, wywiad udzielony autorowi.
88
Ellis, The Beginning of the End, dz. cyt., s. 138.
89
P-EM. Ronnie Bunting został potem przywódcą Irlandzkiej Armii Wyzwolenia Narodowego (INLA). W 1980 roku zamordowano go w jego własnym łóżku. Miał trzydzieści dwa lata – zob. Martin Dillon, The Trigger Men, Edinburgh: Mainstream, 2003, s. 95, 96.
90
Laura K. Donohue, Regulating Northern Ireland. The Special Powers Acts, 1922–1972, „The Historical Journal” 1997, vol. 41, No. 4.
91
Wallace Clark, Guns in Ulster, Belfast: Constabulary Gazette, 1967, s. 9.
92
Bob Purdie, Politics in the Streets. The Origins of the Civil Rights Movement in Northern Ireland, Belfast: Blackstaff Press, 1990, s. 213, 214.
93
Farrell, Northern Ireland, dz. cyt., s. 249; End in Sight after Long March, „Guardian”, 27 października 2001.
94
Niektórzy twierdzili, że członkowie ruchu na rzecz praw obywatelskich wcale nie różnili się od IRA tak bardzo, jak to sami przedstawiali. Richard English nazywał ruch „inicjatywą wyrosłą w kręgu starej IRA. Członkowie [ruchu] otwarcie deklarowali, że ich celem jest obalenie władz Irlandii Północnej” – Richard English, Armed Struggle. The History of theIRA, New York: Oxford University Press, 2003, s. 82. Eamonn McCann opowiadał mi, że podczas marszu do Derry nocami zjawiali się bojownicy IRA, którzy chcieli „chronić” uczestników. Nie był bynajmniej zadowolony, gdy się o tym dowiedział.
95
Finn, The Point of No Return?, dz. cyt.
96
Battling through to Derry, „Irish Times”, 6 stycznia 1969; archiwalne materiały filmowe. Człowiekiem z megafonem był Michael Farrell.
97
Purdie, Politics in the Streets, dz. cyt., s. 213, 214; Egan, McCormack, Burntollet, dz. cyt., s. 22.
98
Moloney, Pollak, Paisley, dz. cyt., s. 159.
99
Tamże, s. 201.
100
Dolours Price, Ideals Live On, „The Blanket”, 29 listopada 2006.
