Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Группа авторовЧитать онлайн книгу.
Скачать книгу
Family – and Their Allies in IRAUnit, „Guardian”, 15 listopada 1973; Girl Out of Her Depth, „Telegraph”, 15 listopada 1973.
277
Hugh Feeney, wywiad udzielony autorowi.
278
Marian Price, wypowiedź w filmie dokumentalnym Car Bomb, reż. Kevin Toolis, Many Rivers Films, 2008.
279
P-EM.
280
P-TKT.
281
What Ever Happened to theIRA?, „Time”, 28 marca 2008.
282
Car Bomb, dz. cyt.
283
Dieter Reinisch, Cumann na mBan and the Acceptance of Women in the ProvisionalIRA. An Oral History Study of Irish Republican Women in the Early 1970s, „Socheolas. Limerick Student Journal of Sociology” 2013, vol. 5, No. 1.
284
Three British Soldiers Shot Dead in Ulster, „Guardian”, 11 marca 1971; Dillon, The Dirty War, dz. cyt., s. 214, 215.
285
Memorial to the Scottish Soldiers Attacked, „Belfast Telegraph”, 3 maja 2015.
286
P-EM; P-TKT; Andrew Sanders, Dolours Price, Boston College, and the Myth of the “Price Sisters”, The United States of America and Northern Ireland blog, 24 stycznia 2013.
287
Engaged to the Revolution, „New York Times”, 9 września 1970.
288
I Made the Ring from a Bullet and the Pin of a Hand Grenade, „Guardian”, 25 stycznia 2001.
289
Jeffrey Toobin, American Heiress. The Wild Saga of the Kidnapping, Crimes and Trial of Patty Hearst, New York: Doubleday, 2016, s. 157.
290
Carrie Twomey, wywiad udzielony autorowi.
291
Dolours Price Won Rapid Promotion…, dz. cyt,.
292
The Sisters of Terror, „Observer”, 18 listopada 1973.
293
IRAFemale Terrorists Work Havoc in Ireland, „Associated Press”, 21 września 1976.
294
Dolours Price Won Rapid Promotion…, dz. cyt.
295
W tym samym okresie podobne opowieści krążyły w Wietnamie – zob. Tim O’Brien, The Things They Carried, New York: Houghton Mifflin, 1990, rozdz. 9.
296
Dolours Price Won Rapid Promotion…, dz. cyt.
297
Eamonn McCann, wywiad udzielony autorowi.
298
Anthony McIntyre, wywiad udzielony autorowi.
299
P-TKT.
300
Napad był w tamtym czasie głośno relacjonowany przez prasę, nie znano jednak tożsamości sprawczyń – Spate of Robberies throughout North, „Irish Times”, 27 czerwca 1972; “Nuns” Hold Up Belfast Bank, „United Press International”, 27 czerwca 1972; IRACeasefire Preceded by More Killing, „Guardian”, 27 czerwca 1972; Cease-Fire Off to Uneasy Start in Northern Ireland, „Associated Press”, 27 czerwca 1972.
301
Ja, Dolours, dz. cyt.
302
A.I.B. Branch Robbed Again by Women, „Irish Times”, 18 lipca 1972.
303
P-EM.
304
Hospital Gang GrabIRAChief, „Telegraph”, 30 grudnia 1972; Two Sisters from Belfast Republican Family…, dz. cyt.; IRALeader Is Caught Year after Escape, „Times” (londyński), 2 lutego 1974. Udział Dolours Price w akcji został potwierdzony w P-EM.
305
P-EM; DisappearedIRAVictim and Provo “Love Triangle”, „Irish Independent”, 12 lipca 2014.
306
Informacje na podstawie wywiadu udzielonego autorowi przez osobę z rodziny Lynskeya, która poprosiła o zachowanie anonimowości; Behind the Story. Allison Morris on How She Broke the Story of Joe Lynskey’sIRAExecution, „Irish News”, 25 czerwca 2015.
307
Wywiad udzielony autorowi przez osobę z rodziny Lynskeya.
308
Joe Clarke, wywiad udzielony autorowi.
309
Searching for the Mysterious “Mad Monk” Who Fought for – and Was Killed by – theIRA, „Washington Post”, 30 czerwca 2015.
310
Ja, Dolours, dz. cyt.
311
Gerry Adams, Before the Dawn. An Autobiography, Dingle: Brandon, 2001, s. 62–64.
312
Stryjem tym był Paddie Adams. Uinseann MacEoin Ó Rathaille, TheIRAin the Twilight Years: 1923–1948, Dublin: Argenta, 1997, s. 453.
313
Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 88, 89.
314
Adams utrzymuje, że nigdy nie był członkiem IRA, ale wszystkie dowody temu przeczą. Wśród badaczy panuje konsensus, że wstąpił do IRA jeszcze jako nastolatek – zob.: English, Armed Struggle, dz. cyt., s. 110; Ed Moloney, A Secret History of theIRA, New York: Norton, 2002, s. 46; David Beresford, Ten Men Dead. The Story of the 1981 Irish Hunger Strike, New York: Atlantic Monthly Press, 1987, s. 23; Malachi O’Doherty, Gerry Adams.An Unauthorised Life, London: Faber, 2017, s. 24. Już w 1972 roku prasa przedstawiała Adamsa jako przywódcę IRA w Belfaście. W grudniu tamtego roku – a więc wtedy, kiedy zniknęła Jean McConville – londyński „Times” pisał: „Gerry Adams, dwudziestopięcioletni były barman, obecnie dowodzący Provos [w Belfaście], chce odgrywać większą rolę w polityce i w Sinn Féin, wie jednak, że nie może sobie na to pozwolić, bo natychmiast zostałby aresztowany” – The High Stakes of Mr. Whitelaw’s Luck, „Times” (londyński), 1 grudnia 1972. W 2010 roku WikiLeaks opublikowało tajną depeszę dyplomatyczną z 2005 roku, w której ówczesny amerykański ambasador w Dublinie pisał, że rząd Irlandii dysponuje „niezbitymi dowodami, że Gerry Adams i Martin McGuinness są dowódcami wojskowymi IRA”. Peace Process.GOIShaken by SecondIRAStatement, depesza dyplomatyczna Stanów Zjednoczonych, 4 lutego 2005.
315
P-EM.
316
Tamże.
317
Tamże.
318
Republicanism is Part of OurDNA, SaysIRABomber Dolours Price, „Telegraph”, 23 września 2012.
319
Hunger Strikers Seek Only to Serve Sentences in North, „Irish Times”, 21 stycznia 1974.