Bloed Regen. Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.
in zijn gezicht afging niet negeren en knipperde met zijn ogen. In plaats van de idioot te grijpen waarop hij had gemikt, greep hij de lucht vast en staarde naar een stuk papier dat voor hem wapperde. Hij griste het met een gefrustreerd gegrom uit de lucht.
“Wat is dat?” Vroeg Lacey, helemaal in vrede met het feit dat Storm weer met Vincent was verdwenen. Ze vertrouwde Storm om hem veilig en in leven te houden.
“Het lijkt erop dat je ex-partner de rest van de dag buiten bereik zal zijn,” fronste Ren, toen het briefje plotseling verdween en werd vervangen door een momentopname van zijn gezicht vertekend van woede. Ha… Ha. Storm was de laatste tijd gewoon een grapjas. Hij glimlachte boosaardig toen het kiekje in stof veranderde en door zijn vingers glipte.
Ren draaide zijn hoofd om om naar Lacey te kijken en zag haar ogen schitteren van de humor. Ze staarde nog steeds naar zijn hand waar de foto zojuist was verdwenen.
“Je vond dat leuk zeker,” vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw. Ze maakte het hem moeilijk om zijn woede vast te houden. Haar krachtig knikken was gewoon veel te schattig.
Hoofdstuk 3
“Ik moet deze kleren uit,” zei Lacey, terwijl ze naar de cocktailjurk keek die ze nog aan had. De jurk was heel mooi geweest toen ze hem voor het eerst aantrok, maar na de beangstigende nacht die ze had gehad, was hij vies en zelfs gescheurd op een paar plaatsen waar ze was doorboord door die demonenstrengen.
Een schokgolf van intense seksuele behoefte trof haar hard en Lacey wierp haar geschrokken blik weer op naar Ren's stenen gezicht. Was dat van haar afgekomen ... of van hem? Ze had niet aan seks gedacht toen ze zei dat ze haar kleren uit had gedaan, maar verdomme als ze daar nu niet aan dacht.
“En natuurlijk is een ijskoude douche wel weer nodig,” voegde ze eraan toe, terwijl ze de palm van haar hand tegen de aanspanning van haar buikspieren plaatste. Ze was nooit verlegen geweest als het over seks ging en ze zou nu niet op haar lip gaan bijten. “Komt deze seksuele behoefte bij jou vandaan?”
Ren was praktisch gestopt met ademen toen hij zich voorstelde om haar jurk in één vloeiende beweging voor haar uit te trekken en haar naakte lichaam op het bureau achter haar te tillen. Hij knipperde met zijn ogen toen de botheid van haar vraag doordrong. Het antwoord was een volmondig JA. Ze wist precies wat Nick en Gypsy in de schuilkelder hadden uitgespookt, maar het drong nooit tot hem door dat ze ook zijn emoties of verlangens zou kunnen aanboren.
Hopelijk had ze maar een fractie van die vaardigheid gekregen, anders zou ze het niet lang volhouden in dit kasteel. Hij maakte een mentale notitie om Guy te vragen of hij een soort toverspreuk of bedel voor haar kon bedenken die het vermogen zou afzwakken, maar voorlopig kon hij haar op zijn minst de waarheid vertellen.
“Dit kasteel zit vol met paranormalen met verhoogde emoties,” informeerde hij haar, in een poging de zijne onder controle te krijgen. Het gevoel dat ze op dit moment in nood was, hielp niet en veroorzaakte een boemerangeffect tussen hen. “Paranormalen hebben emoties net als mensen. Het verschil is ... ze voelen elke emotie veel sterker dan een normaal mens ooit zou doen ... en je speelt in op die overbelasting.”
Hij begon naar haar toe te sluipen als een roofdier dat zijn prooi besluipt. Ren voelde een tevreden grijns om zijn lippen verschijnen toen ze achteruit tegen het bureau ging zitten, precies op dezelfde plek waarvan hij zich had voorgesteld haar op te tillen.
“Hun woede kan ervoor zorgen dat een normaal mens moordlustig wordt ... en hun soort liefde is wat we een gevaarlijke obsessie zouden noemen.” Hij leunde plotseling voorover en plaatste zijn handen tegen het bureau aan weerszijden van haar om haar onder zich te vangen. Hij doopte toen zijn lippen heel dicht bij haar oor. “En hun vleselijke lust is zo heet dat het brandt.”
Lacey sloot haar ogen toen ze voelde dat zijn adem haar nek raakte. Ja, hij had gelijk over branden omdat ze in brand stond. Haar lippen gingen uiteen terwijl haar ademhaling versnelde. “Hun lichamen moeten ook overgevoelig zijn om aan te raken, omdat je adem in mijn nek veel te goed aanvoelt om bijna normaal te zijn.”
Het gegrom naast haar oor was haar enige antwoord, maar het geluid was zo verleidelijk dat Lacey het antwoord erin hoorde. Hij was zo dicht bij haar ... maar hij raakte haar nergens aan. Het was alsof hij de volledige controle had terwijl ze achterbleef in een draaikolk van passie, wachtend op de geringste ruk om haar onder zich te trekken. Ze wilde echt experimenteren met deze lekkere kleine bijwerking ... nu, als hij zo wild was.
Mentaal de verleiding bij de Witch's Brew minder dan een uur geleden proberen te vergeten… sinds het onder dwang was gebeurd, dacht Lacey aan de laatste keer dat ze elkaar hadden aangeraakt. Het was hier in dit kantoor gebeurd. Ze had geloofd dat ze bij zonsopgang dood zou zijn en had de laatste uren die ze nog had in sensueel genot met hem willen doorbrengen. Ren had er een eind aan gemaakt omdat hij naar haar gedachten had geluisterd.
Nou, ze had dankzij hem geen doodsbedreiging meer boven haar hoofd hangen, dus dat kon hij haar niet kwalijk nemen. Als ze haar zin had gekregen, zou zij heel snel iets anders tegen haar aan hebben en met de stemming waarin ze verkeerde, hoopte ze dat het groot en kloppend was.
“Aangezien jij degene bent die me de kracht heeft gegeven om mezelf per ongeluk op deze manier in brand te steken ... wil jij degene zijn die me helpt de vlam te doven, of moet ik iemand anders vinden die bereid is om mijn brandweerman te zijn?” Vroeg ze, zich de angel van zijn laatste afwijzing herinnerend.
Ren verstevigde zijn greep op het bureau toen de hitte die hij had gevoeld snel veranderde in hete woede. Had ze echt zojuist gedreigd iemand anders te gaan zoeken om haar verlangen te stillen? Het beeld van haar en Vincent die in een niet zo verre verleden de liefde bedrijven, schoot als een locomotief door zijn hoofd.
Hij had haar ook moeten waarschuwen voor extreme jaloezie, maar het was een betwistbaar punt, aangezien hij de enige leek te zijn die die bepaalde emotie voelde.
“Ik zal je niet alleen leren hoe je de krachten kunt gebruiken die in je zijn ontwaakt, maar ook hoe je de krachten kunt beheersen die anderen in gevaar brengen,” fluisterde hij bedrieglijk, voordat hij haar in zijn armen nam.
Lacey knipperde met haar ogen toen Ren haar tegen zich aan trok en ze zag dat het kantoor in de verte vervaagde. Binnen enkele seconden bevond ze zich in dezelfde slaapkamer als waarin ze wakker was geworden ... de zijne. Haar blik dwaalde naar het bed in de hoop dat ze eindelijk zou krijgen waar ze stiekem naar verlangde sinds ze hem had ontmoet. In plaats daarvan pakte hij haar bij haar arm en trok haar langs het bed, waardoor ze verward fronste.
Ze werd naar een aangrenzende badkamer gedreven en kon de geschokte schreeuw niet onderdrukken toen ze plotseling in de douche stond met ijskoud water dat op haar kruin naar beneden stroomde. Rillend stak ze haar hand uit en draaide het water dicht, zich realiserend dat ze nog steeds volledig gekleed was. Ze zag haar gevoelige huid nu in een heel nieuw licht. Dat was freaking kouder dan koud ooit had gedacht.
“Waar was dat verdomme voor,” schreeuwde Lacey, terwijl ze Ren woedend aankeek met moord in haar ogen.
“Les nummer één,” gromde Ren, terwijl hij zich naar haar toe boog om de nadruk te leggen, “laat de seksuele hitte niet zo erg bij je opkomen dat je met iedereen naar bed zou gaan om ervan af te komen.”
Lacey's blik werd niet minder terwijl haar tanden klapperden. “Je hebt gelijk. Wat dacht ik je te vragen? Ik beloof het, de volgende keer zal ik een beetje wijzer kiezen aan wie ik het vraag.” Ze wachtte op een comeback van hem, maar kreeg een volledige stilte die haar een beetje nerveus maakte, en het feit dat ze zijn ogen niet kon zien en de stomme zonnebril hielp niet echt.
Ze vroeg zich af waar het verlangen dat Ren zojuist had gevoeld was gebleven en waarom het in godsnaam plotseling was vervangen door woede. De emotie was zo sterk dat ze moeite had om het te beheersen. Ze had het afgelopen jaar haar gedachten en emoties beschermd tegen gevaarlijke mensen en nu was ze er bijna een professional in ... behalve bij hem in de buurt om één of andere verdomde reden.
In plaats van de grote eikel te raken zoals ze wilde, greep ze de douchedeur en sloeg hem dicht in zijn gezicht zodat ze hem niet hoefde aan te kijken. Ze trok de jurk uit, gooide het