Bloed Regen. Amy BlankenshipЧитать онлайн книгу.
en grijnsde toen het geluid van slingerend water dat tegen iets sloeg haar oren bereikte. Ze hoopte dat hij de koude regen recht in zijn gezicht kreeg. Hij verdiende het zo en nog veel meer.
Lacey keek om naar het matglas en wilde een vrolijke dans doen toen ze de vervormde vorm van Ren's lichaam zag en merkte dat hij zijn zonnebril afzette om ze af te drogen. De kleine smaak van wraak bekoelde haar woede even. Lacey zette het hete water aan, stapte eronder en kreunde van extase terwijl het haar koude vlees verwarmde.
Ren klemde zijn tanden op elkaar en kookte nog steeds van de gemakkelijke manier waarop ze hem net had verteld dat ze de volgende keer dat ze geil werd om de hulp van iemand anders zou vragen. Haar in de koude douche gooien was het idee van zijn humeur geweest en zijn humeur was nog nooit zo slim geweest. Hij zou de fout moeten herstellen voordat ze probeerde de dreiging uit te voeren … probeer het operatieve woord te zijn, want hij zou nooit toestaan dat iemand anders haar op zo'n manier aanraakt.
Zijn lippen gingen open om haar te waarschuwen dat ze een doodvonnis zou geven aan iedereen die ze probeerde te verleiden, maar hij klemde zijn tanden op elkaar om te voorkomen dat de boze woorden zich zouden vormen. Ze zou het sowieso alleen maar als een uitdaging beschouwen en waarschijnlijk rechtstreeks naar haar minnaar rennen, aangezien het niet uitmaakte om de idioot te doden.
Ren haalde zijn hand door zijn pony om ze uit zijn ogen te krijgen en begon heen en weer te ijsberen terwijl zijn gedachten raceten. Het was waar dat hij haar grenzen zou moeten testen op hoeveel van de wereld om haar heen ze aan het coderen was. Het laatste wat ze nodig hadden, was dat ze in bloedige woede ging, alleen omdat de demon naast haar in een slecht humeur was. Hij had hier veel langer mee geoefend dan zij ... en hij zou degene zijn die haar zou leren hoe ermee om te gaan.
Zijn tempo werd langzamer en besefte dat ze niet de enige was die grip op nieuwe dingen moest krijgen. In hemelsnaam, hij had de badkamer niet eens verlaten, zodat ze in alle rust een douche kon nemen. Was hij zo bang om haar uit het oog te verliezen? Nogmaals ... het antwoord op die vraag lag voor de hand.
Ren wendde zijn blik langzaam naar het licht gematteerde glas dat hen van elkaar scheidde. Zijn gezichtsvermogen was veel te goed voor hem om hier rond te hangen.
Met een gefrustreerde zucht draaide hij zich om en verliet met snelle passen de badkamer. Hij moest afstand nemen van haar naaktheid zodat hij helder kon denken. Hij kwam midden in zijn slaapkamer tot stilstand toen hij Storm zag, die nonchalant tegen de paal leunde met een paar boodschappentassen aan zijn voeten.
“Ik zal dit snel doen, want binnen een paar minuten zal ze spier naakt naar buiten komen en jou de schuld geven.” Grijnsde Storm, wetende dat zijn vriend het moeilijk had. Het leek erop dat geen van beiden een goede dag had, maar die van Ren stond op het punt een stuk korter te worden.
“Schiet dan op voordat ik je trage reet zelf hier weg teleporteer,” zei Ren, terwijl hij de grijns beantwoordde, die snel stierf aan zijn lippen toen hij besefte hoe Storm zou weten dat Lacey naakt zou verschijnen. Hij hield zijn hoofd schuin en zag het bloed in Storms oor stromen toen de Time Walker van hem wegkeek.
“Ze zal deze nodig hebben,” zei Storm, en hij wees naar de tassen voordat hij verdween.
De wetenschap dat Storm de zweepslagen op de tong inslikte, hielp Ren's humeur niet in het minst. Wat deed Storm in hemelsnaam waardoor hij bloedde? Hij beende naar de tassen en bekeek de kleding erin. Door de aanblik herinnerde hij zich het feit dat ze op dat moment alleen water droeg.
Hij keek langzaam om naar de deur die hen scheidde en vroeg zich af of hij de kleren niet gewoon moest laten waar ze waren.
Lacey's hartslag klopte nog steeds terwijl ze zich inzeepte en met snelle, bijna pijnlijke bewegingen over haar koortsige huid schrobde. Ze was gek als de hel en, vreemd genoeg, nog steeds erg opgewonden, wat haar alleen maar meer kwaad maakte. Hell… de pijn van te hard schrobben voelde zelfs goed.
Dit was de schuld van Ren. Ze was er zeker van dat het zijn seksuele behoefte was geweest waar ze op dat moment op kantoor in mee werd gezogen. Het verlangen was zo sterk geweest dat ze het kon proeven. Het viel ook niet te ontkennen dat hij opgewonden was geweest toen hij haar zo tegen het bureau had gezet ... de enorme bult in zijn broek maakte het onmiskenbaar.
Hoe durfde hij haar zeggenschap te prediken terwijl ze net had zien hoe hij de controle verloor bij The Witch’s Brew nog maar een tijdje geleden? Ze sloot haar ogen en beet op haar onderlip in een poging een kreun te onderdrukken toen die kleine herinnering een straal witgloeiende hitte dwars door haar buikspieren stuurde om hard tegen haar kern te bonzen.
Hij kan naar de verdoemenis gaan. Ze wenste dat het in beide richtingen werkte, zodat ze hem kon terugbetalen voor de seksuele frustratie die ze ervoer. De zeepachtige doek bleef net onder haar borsten hangen, terwijl ze stil bleef staan. Misschien was het tweerichtingsverkeer. Hij hevelde de emoties van anderen over, dus wie zou zeggen dat hij haar opwinding nu niet zou voelen ... vooral als ze die met opzet vergrootte. Geen enkele warmbloedige vrouw bij haar volle verstand stond boven masturbatie als ze geen andere opties had.
Haar schouders zakten in elkaar en vroegen zich af waarom ze ruzie probeerde te maken met de man die haar leven had gered een paar uur geleden. Toegegeven, hij was bazig en kon een echte klootzak zijn, maar dat was niet alles wat hij had en dat wist ze. Ze stak langzaam haar hand uit en draaide het koude water aan, terwijl ze haar gezicht ophief om de kille straal te ontmoeten.
Ren deed zijn ogen open toen hij haar opwinding voelde wegebben, maar merkte dat hij met zijn hand de deurknop van de badkamer al vastgreep. Hij wist verdomd goed dat hij deze kleine wilsstrijd met haar zou verliezen als ze naakt tevoorschijn kwam, zoals Storm had voorgesteld. Hij draaide zich om en staarde naar de tassen met kleding die Storm voor haar had meegebracht.
Lacey huiverde en draaide het water dicht voordat ze opkeek naar de natte jurk die Storm haar had gegeven. Ze ging absoluut niet terug in dat ding. Zoals ze ernaar keek, konden er maar twee dingen gebeuren als ze hier wegliep in haar nakie ... ze zou óf seks krijgen, óf hij zou wat extra grote kleren naar haar toe slingeren.
Ze kon zich zijn gezichtsuitdrukking al voorstellen en grijnsde, zich afvragend waarom het elke keer dat ze besloot om een braaf meisje te zijn, het lot de perfecte gelegenheid voor haar zou zijn om heel slecht te zijn.
Ze stapte uit de douche en fronste haar wenkbrauwen toen ze verschillende boodschappentassen op de lange marmeren gootsteen zag staan. Het duurde maar even om door de inhoud te gaan en tot de conclusie te komen dat dit precies was wat ze zou hebben gekocht als ze zelf inkopen had gedaan.
Haar lippen gingen uiteen toen het tot haar doordrong wie haar had tegengehouden om de streak voor Ren uit te voeren. Ze stapte haastig in haar kleren om te bedenken waarom Storm haar gekleed wilde hebben, dan was daar waarschijnlijk een heel goede reden voor. Eindelijk aangekleed en ze voelde dat ze alles weer onder controle had, keek ze in de spiegel en zag de deur achter zich en haar gedachten gingen onmiddellijk terug naar de man die aan de andere kant wachtte.
Ze moest echt stoppen met het indrukken van zijn knoppen. Bovendien was het niet erg leuk omdat hij een manier had om elk argument te winnen. De plotselinge koude douche was een beetje hardhandig geweest, maar ze was niet dom ... ze had de hitte van zijn woede gevoeld zodra ze hem plaagde. Ze dacht terug aan haar exacte woorden.
“Aangezien jij degene bent die me de kracht heeft gegeven om mezelf per ongeluk op deze manier in brand te steken ... wil jij degene zijn die me helpt de vlam te doven, of moet ik iemand anders vinden die bereid is om mijn brandweerman te zijn?”
Ze had het alleen zo gezegd uit zelfverdediging, aangezien hij haar had afgewezen de eerste keer dat ze seks met hem wilde hebben. Maar eerlijk gezegd ... ze had ook een half grapje gemaakt, in de hoop dat hij ermee instemde haar brandweerman te worden. Vincent had haar plagen altijd op de voet gevolgd en zelfs terug geplaagd, maar ze begreep dat het kwam omdat ze meer vrienden waren dan echte minnaars… dat zou ze in gedachten moeten houden.
Ren had haar een deel van zichzelf gegeven om haar leven te redden en ze voelde de sterke band die hen nu samenbond… dichterbij dan zij en Vincent ooit waren geweest. Ze wilde alleen Ren en ze kon zien dat hij haar ook wilde ... zijn bezitterigheid had dat luid en duidelijk