Atropos. Federico BettiЧитать онлайн книгу.

ndihmoj, mÃ« vjen keq.â

Me sa dukej, nga zoti Karnevali nuk do tÃ« shkÃ«pusnin ndonjÃ« gjÃ« tjetÃ«r, tÃ« paktÃ«n tani pÃ«r tani.

âNÃ« rregull. NÃ« rast se ju vjen nÃ« mend Ã§farÃ«dolloj gjÃ«je nÃ« lidhje me zonjusha Mistronin, na telefononi dhe mÃ« kÃ«rkoni mua.â

Djali tundi kokÃ«n.

âAh, dhe njÃ« gjÃ« tÃ« fundit.â, foli inspektori Xamanji duke u pÃ«rshÃ«ndetur, menjÃ«herÃ« para se tÃ« zbriste shkallÃ«t, âRrini nÃ« dispozicion.â

âA mund tÃ« paguaj me bankomat?â, pyeti gruaja.

âSigurishtâ, iu pÃ«rgjigj nÃ«npunÃ«sja e palestrÃ«s.

âShkÃ«lqyeshÃ«m. ÃfarÃ« formulari duhet tÃ« plotÃ«soj pÃ«r tâu regjistruar?â

âJa ku Ã«shtÃ«. PlotÃ«sojeni nÃ« Ã§do pjesÃ« dhe, nÃ«se keni paqartÃ«si, mÃ« pyesni.â, i sugjeroi bjondja nga mbrapa banakut. âShkruani me gÃ«rma shtypi.â

Gruaja tjetÃ«r tundi kokÃ«n dhe mori stilolapsin qÃ« e gjeti tÃ« lidhur me njÃ« fije.

âMariolina Spaxhezi? MirÃ« e lexoj?â, pyeti nÃ«npunÃ«sja.

âPo.â

âDhe banoni nÃ« rrugÃ«n San Vitale numri 12, saktÃ«?â

âPo, e saktÃ«.â

âNÃ« rregull. Do thoja se Ã«shtÃ« gjithÃ§ka krejt e lexueshme.â

Pastaj i dha njÃ« fletÃ« ku ishte specifikuar rregullorja e palestrÃ«s.

Mariolina Spaxhesi e palosi, e vuri nÃ« Ã§antÃ« dhe, duke dalÃ«, e pÃ«rshÃ«ndeti gruan tjetÃ«r, pÃ«r tÃ« marrÃ« pastaj rrugÃ«n pÃ«r nÃ« shtÃ«pi.

Mezi po priste orÃ«n pÃ«r tÃ« filluar: prej shumÃ« kohÃ«sh i kishte premtuar prapÃ« vetes qÃ« tÃ« frekuentonte lirisht njÃ« palestÃ«r, pa qenÃ« e detyruar nga oraret dhe mÃ« nÃ« fund atÃ« ditÃ« kishte vendosur tÃ« kalonte andej.

Kalonte aty para thuajse Ã§do ditÃ« pasi palestra gjendej nÃ« rrugÃ«n qÃ« lidhte shtÃ«pinÃ« e saj me vendin ku punonte dhe shpesh preferonte mÃ« shumÃ« tÃ« bÃ«nte njÃ« shÃ«titje sesa tÃ« pÃ«rdorte mjetet publike. I konsideronte si pÃ«rÃ§uese tÃ« sÃ«mundjeve gripale dhe fundja, tÃ« ecurit i bÃ«nte mirÃ« shÃ«ndetit, ashtu si kishin thÃ«nÃ« gjithmonÃ«.

AtÃ« mbrÃ«mje mbÃ«rriti nÃ« shtÃ«pi dhe, pasi kishte tÃ«rhequr postÃ«n dhe kishte konsumuar njÃ« darkÃ« tÃ« shpejtÃ« me njÃ« picÃ« qÃ« ia sollÃ«n nÃ« shtÃ«pi, vajti tÃ« flinte nÃ« orÃ«n 9 tÃ« darkÃ«s: e zuri gjumi nÃ« Ã§ast duke qenÃ« shumÃ« e lodhur nga dita e rÃ«ndÃ« e punÃ«s.

Kur u zgjua tÃ« nesÃ«rmen, kontrolloi nÃ« mÃ«ngjes postÃ«n qÃ« e kishte vendosur mbrÃ«mjen e kaluar nÃ« tavolinÃ«n e ndenjies.

Disa broshura reklamuese, njÃ« kartolinÃ« e dÃ«rguar nga njÃ« mike e saj qÃ« gjendej me pushime nÃ« veri tÃ« EvropÃ«s dhe njÃ« zarf i bardhÃ« ku pÃ«rsipÃ«r qe shkruar X MARIOLINA SPAXHEZI dhe adresa e shkruar me gÃ«rma tÃ« mÃ«dha.

Nuk e dinte se kush qe dÃ«rguesi, sepse mesa dukej nuk kishte dashur ta bÃ«nte tÃ« ditur ose sepse ndoshta do tâia bÃ«nte tÃ« ditur nÃ« ndonjÃ«farÃ« mÃ«nyre brenda zarfit, ose edhe pÃ«r ndonjÃ« arsye tjetÃ«r qÃ« MariolinÃ«s nuk i binte ndÃ«rmend.

Vendosi filxhanin e kafes me qumÃ«sht mbi tavolinÃ« dhe hapi zarfin, gjithÃ« kureshtje rreth asaj se Ã§âmund tÃ« kishte brenda.

Me aq e lehtÃ« sa dukej dhe, nÃ« pÃ«rgjithÃ«si nga pamja e jashtme, dukej se nuk kishte gjÃ« brenda.

NÃ« fakt, kishte diÃ§ka aty, dhe pikÃ«risht njÃ« kartÃ«vizitÃ«. Aty shkruhej:

MASSIMO TROVAIOLI

Drejtor Marketingu

Tecno Italia S.r.l.

NÃ« fund tÃ« kartÃ«vizitÃ«s kishte njÃ« numÃ«r telefoni i firmÃ«s, njÃ« celular, me sa duket po i firmÃ«s, dhe njÃ« adresÃ« emaili personale.

Me duart qÃ« i dridheshin, MariolinÃ«s i ra zarfi nÃ« dysheme dhe kartÃ«vizita pÃ«r njÃ« Ã§ast, fluturoi nÃ« ajÃ«r para se tÃ« binte nÃ« dysheme. E lexoi prapÃ« edhe njÃ« herÃ« tjetÃ«r gjithÃ« sa shkruhej aty, ku pas saj iu desh tÃ« ulej nÃ« pÃ«rpjekje pÃ«r tÃ« kuptuar atÃ« Ã§ka po provonte.

Rezultatet nga kontrolli i PolicisÃ« Kriminalistike nÃ« apartamentin e LuÃ§ia Mistronit dhe nga autopsia e saj mbÃ«rritÃ«n shumÃ« shpejt dhe gati nÃ« kohÃ«n qÃ« pritej.

NÃ« shtÃ«pinÃ« e vajzÃ«s me sa dukej nuk ishte gjetur asnjÃ« gjÃ« me interes, tÃ« paktÃ«n nga njÃ« kontroll i parÃ«.

Sido qÃ« tÃ« jetÃ«, tâi mbajmÃ« akoma shenjat vulosÃ«se deri nÃ« pÃ«rfundim tÃ« kÃ«saj historie, kishte specifikuar Xamanji, sepse e dinte qÃ« pastrimi i vendit tÃ« krimit do tÃ« kishte goxha probabilitet nÃ« Ã§orientimin e hetimeve dhe nÃ« vonesÃ«n e zgjidhjes. Dhe akoma mÃ« tepÃ«r, mund tÃ« kishin nevojÃ« gjithmonÃ« pÃ«r tâu kthyer nÃ« atÃ« apartament pÃ«r kontrolle tÃ« mÃ«tejshme.

Apartamenti i qe dukur krejt nÃ« rregull, pa ndonjÃ« gjÃ« anormale. Kjo mund tÃ« tregonte se autori i atij krimi nuk kishte kÃ«rkuar asgjÃ« preÃ§ize kur kishte vajtur nÃ« shtÃ«pinÃ« e LuÃ§ias.

Dhe, mbi tÃ« gjitha, brava e derÃ«s sÃ« jashtme rezultonte nÃ« rregull, pa ndonjÃ« shenjÃ« thyerje.

KÃ«shtu qÃ« kishte tÃ« ngjarÃ« qÃ« LuÃ§ia Mistroni e njihte vrasÃ«sin.

Autopsia nuk kishte nxjerrÃ« nÃ« pah shenja tÃ« ndonjÃ« pÃ«rleshjeje. Gruaja kishte goditur kokÃ«n nÃ« mÃ«nyrÃ« fatale, dhe si rrjedhojÃ«, ndoshta kishte rÃ«nÃ« nÃ« tokÃ«.

âAjo Ã§ka kemi deri mÃ« tani nuk na Ã§on askundâ, tha inspektori Xamanji duke biseduar me kapitenin Luci nÃ« zyrÃ«n e tij.

âPropozoj qÃ« mÃ« mirÃ« tÃ« kÃ«rkojmÃ« midis tÃ« afÃ«rmve, miqve apo tÃ« njohurve tÃ« sajâ, foli kapiteni. âKÃ«shtu pak a shumÃ« do tÃ« arrijmÃ« tÃ« marrim ndonjÃ« informacion mÃ« shumÃ« lidhur me vajzÃ«n.â

âJam dakord.â

âDo tâju ndihmojÃ« agjenti Finoki. Ndani detyrat, si fillim. Shkoni prapÃ« bashkÃ« tek e Ã«ma pastaj, nÃ« bazÃ« tÃ« asaj qÃ« do tâju thotÃ«, bisedoni me personat qÃ« njihnin vajzÃ«n e saj.â

Pasi mbarimit tÃ« bisedÃ«s, Xamanji dhe Finoki dolÃ«n pÃ«r tÃ« shkuar dhe folur pÃ«rsÃ«ri me mamanÃ« e LuÃ§ia Mistronit.

Trafiku rrugor atÃ« mÃ«ngjes ishte i papÃ«rballueshÃ«m, sidoqoftÃ« ia arritÃ«n tÃ« mbÃ«rrinin nÃ« destinacion brenda njÃ« kohe tÃ« pranueshme. Zonja u kishte dhÃ«nÃ« adresÃ«n e saj menjÃ«herÃ« fill se tÃ« dilte nga apartamenti i vajzÃ«s njÃ« ditÃ« mÃ« parÃ«.

Kur

Скачать книгу